Πέμπτη 20 Μαρτίου 2025 – Απόπλους της νηοπομπής 

12°40Ν – 54°04 Ε  Hulaf Port, Socotra island, Yemen

05.30 Οι  χλωμές ακτίνες του ήλιου φωτίζουν  το  βουνό  από άμμο  που υψώνεται πάνω από το λιμάνι Hulaf. Ένα σμήνος μπούφων περνά από δίπλα μας σε χαμηλή πτήση. Η φωνή του ιμάμη καλεί τους πιστούς σε προσευχή. Εξωγήινο και πανέμορφο νησί η Σοκότρα, είμαστε πολύ χαρούμενοι που την επισκεφτήκαμε, έστω για τόσο λίγο.

Γράφω βιαστικά τις τελευταίες παραγράφους του  άρθρου 105 και το  δημοσιεύω στο blog. Όσο είμαστε κοντά στην ακτή (στα 12ΝΜ) το Starlink λειτουργεί σε   Unlimited Data, μετά  γυρνάμε  σε πρόγραμμα Ocean Priority  (2,10 USD /GB).

07.00 “Filizi, Filizi, this is En Dian, come in, over”, ακούγεται από το VHF. Ο Γιώργος   απαντά.

-“What time should we depart?”, ρωτά ο Tan. Ο Tan και η γυναίκα του Rose του σκάφους En Dian , είναι από την Σιγκαπούρη και τους  γνωρίσαμεμε στο Uligan, στις Μαλδίβες. Ο Tan είναι πολύ επικοινωνιακός κι έχει συνεννοηθεί με όλα τα υπόλοιπα πληρώματα να ταξιδέψουμε σαν νηοπομπή,  για λόγους ασφαλείας : θα είμαστε 5 σκάφη,  SY Filizi (Jeanneau 43 DS),  SY Sabbatical 2 (Bluewater420),    En Dian (Hanse 49), SY Despoina (59), SY Thetis (cat Lagoon 420).

Η διαδρομή  που έχουμε μπροστά μας είναι  επικίνδυνη λόγω  περιστατικών  πειρατείας. Ξεκινώντας από την Σοκότρα, θα πλεύσουμε στη  Θάλασσα της Αραβίας κι από εκεί θα περάσουμε στον κόλπο του Aden, ανάμεσα σε  Σομαλία  (Αφρική) και Υεμένη (Ασία),  όπου θα μπούμε στο  IRTC (InternationalRecommended Transit Corridor), μια  διεθνώς ορισμένη λωρίδα κίνησης  πλοίων. Μετά  θα πρέπει να διασχίσουμε τα πολύ επικίνδυνα 100 ναυτικά μίλια από το στενό του Bab el Mandeb («η Πύλη των Δακρύων» στα Αραβικά!)  ως  τα νησιά Hanish, στην Ερυθρά Θάλασσα. Αυτή την ώρα  που ξανάρχισαν   εχθροπραξίες μεταξύ   των Ηνωμένων Πολιτειών και   των Χούθι της Υεμένης, η κατάσταση είναι ακόμα πιο ανησυχητική. Το καλό είναι ότι  η περιοχή εποπτεύεται από   Συνασπισμό Διεθνών Δυνάμεων .

Ο Γιώργος   παρακολουθεί  καθημερινά  τους ανέμους στο στενό του Bab el Mandeb,στην Ερυθρά Θάλασσα, και την ακολουθία εναλλαγής βοριάδων – νοτιάδων, μέσα από τα  grib files του WeatherTrack App. Μέσα από την μελέτη του έχει εντοπίσει από μέρες, ένα   ευνοϊκό παράθυρο καιρού για το BEM: στις 25 Μαρτίου ο δυνατός βοριάς  θα κοπάσει,  θα γυρίσει σε  ελαφρύ νοτιά,  που θα δυναμώνει  σταδιακά και που μετά από δυο μέρες θα  φτάσει να γίνει galle, 7-8 μποφώρ. Η τακτική  που πρότεινε  είναι  να φύγουμε σήμερα, παρά τις σχετικές άπνοιες, ώστε να φτάσουμε και να  διασχίσουμε το  BEMτη νύχτα  25 προς 26 Μαρτίου και  μετά να συνεχίσουμε προς τα   νησιά Hanish. Από 26/3  δυναμώνει ο  νοτιάς 15-25 kts  και θα μας ανεβάσει  ως το Suakin. Θα είναι καλό να μην καθυστερήσουμε γιατί  οι νοτιάδες θα δυναμώσουν σε 35-40 kts  – πάρα πολύ – και θα παραμείνουν  δυνατοί για αρκετές μέρες. Η απόσταση  Socotra  ως το BEM  είναι  650 ναυτικά μίλια,  θέλουμε να φτάσουμε  βράδυ  25/3, δλδ σε 135 ώρες, άρα η μέση ταχύτητα  μας  πρέπει να είναι 4,8 κόμβοι, χαλαρά! Οι υπόλοιποι  καπετάνιοι συμφώνησαν  να ακολουθήσουν.

Ετοιμαζόμαστε πυρετωδώς για  τον  απόπλου. Βγάζουμε  το microSD   χάρτη Indian Ocean από  το Axiom Raymarine Chartplotter  και  τοποθετούμε τον νέο microSD χάρτη  Asia and Africa. Αμέσως,   μεταφέρουμε το route που έχει φτιάξει ο καπετάνιος μου από το iPad   στο Raymarine. Μετά αφαιρούμε το τιμόνι της Hydrovane και το αποθηκεύουμε. Αυτό το κάναμε  για δυο λόγους, πρώτον επειδή περιμένουμε λίγο άνεμο  και θα κάνουμε αρκετό motoring  για τις πρώτες ημέρες  και  δεύτερον  για  να υπάρχει back up  στην περίπτωση που  γίνει ζημιά στο τιμόνι του σκάφους.

08.00 Βίρα οι άγκυρες και ξεκινάμε όλοι μαζί συντονισμένοι.  Όμορφη αίσθηση   που θα ταξιδέψουμε με παρέα.  Φυσάει ανατολικός 10 kts  και πλέουμε  με full ιστιοφορία   και  την μηχανή σε χαμηλές στροφές.  Η ώρα πάει 9.00 τοπική (0600 ZULU time=UTC time), οπότε στέλνουμε στο MSCIO (MaritimeSecurity Centre Indian Ocean – European Union, το πρώτο email όπως μας έχουν ζητήσει:

March 20, 2025 -time 0600 Zulu

Good morning,

SY FILIZI departed from Socotra together with Sabbatical 2, En Dian, Despoina and Thetis , 5 yachts in total, planning to reach IRTC at 51ºΕ.

Current position  12º42.41’N – 054º00.20E  

Course 291º 

Speed 5 kts

Best  regards

Σύντομα, έρχεται απάντηση, το MSCIO ζητά  συμπληρωματικές πληροφορίες για τα υπόλοιπα σκάφη της νηοπομπής, MMSI, τηλέφωνα & email επικοινωνίας. Συγκεντρώνουμε τα στοιχεία, τα στέλνουμε και  μετά σβήνουμε το Starlink για οικονομία ενέργειας.

13.00  Μια ελαφριά σπηλιάδα κυματίζει τη σημαία μας. Ο Γιώργος σβήνει τη μηχανή.  Ταξιδεύουμε γαλήνια με τα πανιά μας,  ταχύτητα 3,5- 4 kts παρά το  κόντρα ρεύμα (1 κόμβος).  Κατεβαίνω στην καμπίνα και κοιμάμαι δυο  ολόκληρες ώρες!

21.00  Ο Γιώργος κοιμάται στο cockpit κι εγώ κάνω  τη βάρδια  μου. Η σελήνη είναι στο χάσιμο, στον σκοτεινό   ουρανό, στα αριστερά μόλις   ανέτειλε ο Σταυρός του Νότου κι η Μεγάλη Άρκτος λάμπει στα δεξιά μας. Σαν άλλα αστέρια,  τα φώτα πορείας  των σκαφών της νηοπομπής  φωτίζουν τον ορίζοντα και την ψυχή μας: μπροστά αριστερά το En Dian δεξιά   το Sabbatical.  Τα  Thetis και   Despoina βρίσκονται 6-7 μίλια πίσω. Άξαφνα εμφανίζεται ένα φως  στα αριστερά και αρχίζω να το παρακολουθώ.  Το radar  δεν πιάνει τίποτα.

-“En Dian En Dian this is Sabbatical. Υπάρχει ένα ψαράδικο στα αριστερά σας. Πρέπει να είναι ξύλινο γιατί δεν φαίνεται στο ραντάρ. Προσοχή μήπως σέρνει δίχτυα», λέει ο David του Sabbatical  στο VHF.

-«Εντάξει το παρακολουθούμε», απαντά ο Tan.

Ο καπετάνιος μου σηκώνεται. Παρακολουθούμε την οθόνη του  AIS. Το Sabbatical  στρίβει 90° δεξιά και  κάνουμε κι εμείς το ίδιο. To  En Dian συνεχίζει   πορεία.  Μετά από λίγη ώρα  κόβει ταχύτητα, σχεδόν σταματάει. Τους ρωτάμε τι συμβαίνει. Η Rose  απαντά στο VHF,  το En Dian  πιάστηκε σε σχοινιά από  δίχτυα! Ο Tan  έχει κατεβάσει την πλατφόρμα της πρύμνης και προσπαθεί να τα κόψει για να ελευθερώσει το σκάφος!  Κόβουμε ταχύτητα και περιμένουμε. Μετά από  λίγη ώρα,  ο Tan καλεί στο VHF

-“Τα καταφέραμε, είμαστε ελεύθεροι αλλά πιστεύω  ότι πρέπει να έχει μείνει κάποιο σχοινί  τυλιγμένο γύρω από την καρένα μας»

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2025 –  Θάλασσα της Αραβίας – Ένα ατύχημα

00.20 Τα πανιά  κάθε τόσο αδειάζουν από άνεμο και χτυπάνε Πιάνω βάρδια, μετά από δίωρο ύπνο, έξω στο cockpit. Ο Γιώργος, εξαντλημένος,  ξαπλώνει αμέσως. Όργανα, πορεία,  AIS,  τα πανιά χτυπούν.  Ο άνεμος έσπασε πολύ. Ο Γιώργος σηκώνεται, βάζουμε  το preventer (μακρύ σχοινί που δένει τη μάτσα για αποφυγή  accidental jybe) φέρνουμε την μαΊστρα  δεξιά για  πλεύση «πεταλούδα». Ξαπλώνει και συνεχίζω βάρδια μόνη. Για λίγη ώρα ταξιδεύουμε με 4kts  αλλά μετά η ταχύτητα πέφτει στα 2 kts. Το κύμα μας κουνάει και τα πανιά χτυπούν, ανυπόφορη η πλεύση κι έτσι ανάβω τη μηχανή. Πρέπει   να διατηρήσουμε τον μέσο όρο ταχύτητας, ώστε να φτάσουμε στην ώρα μας.   To Sabbatical ακολουθεί.

Η Γη συνεχίζει την περιστροφή της,  τα άστρα σβήνουν,  ο ορίζοντας πλημμυρίζει  από χρώμα κι ο ήλιος ανατέλλει.  Η ημέρα προχωρά, το Φιλίζι  και η παρέα ταξιδεύουν αργά με τον άνεμο ή και με την βοήθεια της μηχανής.

Εμείς ακολουθούμε την συνηθισμένη ρουτίνα του περάσματος, κάτι επισκευάζουμε, κάτι  ψήνουμε, κάτι μαγειρεύουμε, τρώμε, διαβάζουμε,  κάνουμε  δουλειές,  υποδεχόμαστε ξένους στο Airbnb μας στην Αίγινα,  και κοιμόμαστε όσο  περισσότερο μπορούμε.

08.00 13º18N- 052º23E DAY-1: διανύσαμε 106NMN

Ρεκόρ χαμηλής ταχύτητας σήμερα, αναμενόμενο  με   λίγο άνεμο και αντίθετο ρεύμα.

12.00 Κάνουμε γαλήνια  πλεύση πεταλούδα, όμορφη  ιστιοπλοΐα, ανέλπιστη  δώρο εξ ουρανού.  Απολαμβάνουμε  λουκούλλειο γεύμα: φρεσκοψημένο ψωμί, ελληνική σαλάτα  με φέτα!!, ελιές θρούμπες και αυγά τηγανητά. Ο Γιώργος  ξαπλώνει στο cockpit  κι εγώ προσπαθώ να παίξω κιθάρα.

14.00 Άπνοια και motoring. Πλέουμε ανάμεσα στα En Dian και Sabbatical. Συντονιζόμαστε στο VHF-κανάλι 68 κι ο Tan μας λέει για την χθεσινή περιπέτεια τους με τα δίχτυα αλλά και για τα 3 τονάκια bonito που ψάρεψε με τη συρτή!

23.00  Ταξιδεύουμε με  τεχύτητα SOG 5 kts με μηχανή και  πανιά  και κόντρα ρεύμα περίπου μισό κόμβο.  Βρισκόμαστε  30ΝΜ νότια από το  διεθνές κανάλι πλοήγησης IRTC. Παρακολουθούμε με προσοχή  τα   πλοία που κινούνται στην περιοχή μας, υπάρχει ένα  στα αριστερά που δεν  το πιάνει το ραντάρ – που σημαίνει ότι είναι ξύλινο και  ίσως  επικίνδυνο. Ο Γιώργος στέκεται πίσω από το τιμόνι και κοιτάζει τη οθόνη του ραντάρ,  εγώ δίπλα του. Ξαφνικά, ακούγεται ένα γκουπ, νιώθουμε ένα τράνταγμα  και η μηχανή  ακούγεται σαν να άλλαξε στροφές!

-«Τι ήταν αυτό?», ρωτάει ο Γιώργος κι αμέσως  τραβά  τον λεβιέ του γκαζιού και  κάνει «κράτει» .  Φέγγουμε  πίσω από την πρύμνη με το φακό, δεν φαίνεται τίποτα. Η αγωνία  είναι μην χτύπησε η προπέλα. Το  2017   πλησιάζοντας τον  Παναμά χτυπήσαμε έναν  κορμό δένδρου που έπλεε μισοβυθυσμένος, τότε   ευτυχώς  γλυτώσαμε με γρατζουνιές. Παλιότερα στην Ελλάδα, η προπέλα έπιασε μια τεράστια  σακούλα σκουπιδιών!  Ο καπετάνιος  μανουβράρει το σκάφος  κόντρα στον καιρό για να σταματήσει. Μόλις η ταχύτητα πέφτει στα 2 kts ,   βάζει  κίνηση «ανάποδα»,  για να γυρίσει η προπέλα με αντίθετη φορά κι ανεβάζει τις στροφές. Ο κραδασμός  του άξονα είναι έντονος και τρομακτικός!  Με το φακό βλέπουμε δυο κιτρινωπά κομμάτια από άγνωστο υλικό να βγαίνουν κάτω από την πρύμνη. Μετά  Γιώργος βάζει πρόσω με χαμηλές στροφές. Ο κραδασμός πάντα εκεί.

-«Σβήνω τη μηχανή, θα συνεχίσουμε με τα πανιά. Αύριο, με το φως της ημέρας θα βουτήξω για να  το δω», λέει ο καπετάνιος μου. Ποιος την τύχη του!

Συνεχίζουμε αργή πλεύση με τα πανιά. Ένα – ένα  τα υπόλοιπα σκάφη  της νηοπομπής μας προσπερνούν.

Σάββατο 22 Μαρτίου 2025 – Κόλπος του Aden

02.45  Σηκώνομαι  από τον τρίωρο ύπνο  μου, φτιάχνω διπλό ελληνικό και πάω για βάρδια. Με την δεύτερη γουλιά ξυπνάω εντελώς, καφεΪνη είσαι ένα θαύμα! Ο Γιώργος ξαπλώνει στο cockpit κι αποκοιμιέται αμέσως. Στα αριστερά  φαίνονται φώτα από άγνωστα πλοία, στο ραντάρ τίποτα.  Πειρατές ή ψαράδες???  Τριμάρω και ξανατριμάρω τα πανιά όσο πιο ήσυχα γίνεται για να  μην  ξυπνήσω τον καπετάνιο μου..

Λίγος ο άνεμος,  αντίθετο το ρεύμα, κουραστική, κουνιστή κι αργή η πλεύση μας μα η καρδιά μου είναι πλημμυρισμένη  από χαρά, αισιοδοξία και  γλυκιά προσμονή. Ο καπετάνιος μου είναι υγιής, ο καιρός είναι καλός, ο Σταυρός του Νότου λάμπει, οι φίλοι είναι κοντά  και η συντεταγμένες της θέσης μας  προκαλούν δέος.  Έχουμε μπει  στον κόλπο του  Aden! Το Φιλίζι πλέει σε μια θάλασσα θρυλική. Από εδώ  ξεκινούσαν,  πριν από αιώνες, οι   τολμηροί Άραβες έμποροι   για να  φτάσουν στην Ινδία, την Batavia και  πιο πέρα στα Spice Islands, την Κίνα και την Ιαπωνία.  Σιγοτραγουδάω το   «σαν πάμε στο Άντεν, μου’λεγε, κι εσύ θα δοκιμάσεις…», το μελοποιημένο ποίημα  του Ν. Καββαδία « Ένας μαύρος  Θερμαστής από το Τζιμπουτί» ( Σταυρός  του Νότου). Χαμογελάω μόνη μου αλλά αμέσως σκέφτομαι την προπέλα και προσγειώνομαι στην πραγματικότητα. Μακάρι να μην έχει γίνει ζημιά. Μου μπαίνει μια  υποψία, κατεβαίνω στην καμπίνα 3, ανοίγω την «θυρίδα επίσκεψης» του άξονα και  βλέπω  αρκετό νερό θαλασσινό! Μαζεύω περίπου 2 ποτήρια. Παρατηρώ τις σταγόνες νερού  πέφτουν  με αργό μα συνεχή ρυθμό από τον στυπιοθλίπτη του άξονα. Μετά από μια ώρα, ξαναπάω και   μαζεύω ακόμη ένα ποτήρι νερό. Πρέπει να το παρακολουθούμε…

06.00  Ο ήλιος ανατέλλει  βάφοντας  χρυσό τον ουρανό.  Τα σκάφη της νηοπομπής μας δεν φαίνονται πια,  μόνο το Sabbatical 2 είναι πίσω μας. Το φωτογραφίζω, το πανί του μοιάζει  λεπίδα  που μπήγεται στο χρυσάφι του ουρανού. Μαγεία!

08.00  13º33N– 050º42E   DAY-2:  104NMN –  

Με πορεία   307° και  πλεύση πλαγιοδρομία, διασχίζουμε τον προς  ανατολή δίαυλο του IRTC, που έχει πλάτος 5 ναυτικά μίλια.  Μετά από μια ώρα φτάνουμε την κεντρική λωρίδα διαχωρισμού, στρίβουμε 60° αριστερά,  και πέρνουμε  πορεία  252°  με τα πανιά σε πλεύση πεταλούδα Η κίνηση των πλοίων από και προς την Ερυθρά Θάλασσα δεν είναι πυκνή μα είναι συνεχής.  Μιλάμε με το En Dian στο VHF , βρίσκονται  στα 7 ΝΜ πιο μπροστά, τα Despoina & Thetis  4-5 μίλια ακόμα πιο μπροστά, δυτικά. Λογικό, είναι μεγαλύτερα σκάφη και  πλέουν πιο γρήγορα. Το Sabbatical  που είναι 42 πόδια, πλέει σχεδόν παράλληλα με εμάς- είναι ένα  πολύ ταιριαστό buddy boat!

09.00 Η ώρα πάει «zulu 0600»  (9πμ τοπική Υεμένης)  και στέλνουμε Filizi Postion Report  με email στις …Μεγάλες Δυνάμεις.  Θα συναντήσουμε άραγε  τα πολεμικά πλοία που περιπολούν?

14.00 Ταξιδεύουμε αργά με ένα ελάχιστο αεράκι . Η ημέρα σήμερα είναι υπέροχη, λαμπρός ήλιος, καθαρή ατμόσφαιρα και θερμοκρασία  τέλεια, ούτε  ζέστη  ούτε  υγρασία. Ο Γιώργος ξεκουράζεται, στην πρυμνιά καμπίνα κι εγώ κάνω βάρδια, καθισμένη στο captain’s seat πίσω από το τιμόνι.  Η θάλασσα γουργουρίζει χαρούμενα περνώντας κάτω από το Φιλίζι. Γυρνώ και κοιτάζω το   διαυγές νερό με το θαυμάσιο βαθύ μπλε χρώμα και θέλω να βουτήσω  για να δω την προπέλα.

-«Λέω να κάνω μια βουτιά να δω την προπέλα», λέει ο Γιώργος, βγαίνοντας στο κόκπιτ. Απόλυτη τηλεπάθεια!

Μαζεύουμε τα πανιά και  το Φιλίζι σχεδόν σταματά. Ο Γιώργος φορά  μάσκα και βατραχοπέδιλα , δένεται με ένα σχοινί που επιπλέει και βουτάει κάτω από το σκάφος χωρίς δεύτερη σκέψη, αν και το βάθος  εδώ είναι κάπου 2000 μέτρα. Βγάζει το κεφάλι

-«Χαμός! Ένα τσουβάλι, από αυτά που χρησιμοποιούν για τα δίχτυα, είναι τυλιγμένο γύρω από την προπέλα μας!», λέει και ξαναβουτά. Σε λίγο βγαίνει κρατώντας  τον ένοχο: ένα μεγάλο τσουβάλι από πλαστικό.

-«Όλα καλά, ευτυχώς δεν έχει γίνει  ζημιά!», λέει χαμογελώντας. Είμαστε πολύ  χαρούμενοι!

Κατεβαίνω και μαζεύω το  νερό  από τον άξονα. Και  ενθυμούμενη   παλιότερη πρακτική μας , ζουλάω  σταθερά τον  στυπιοθλίπτη ώσπου  από μέσα βγαίνει ένα κομμάτι πλαστικό. Η ροή της σταγόνας σταματά! Σωθήκαμε!

17.45 Ταξιδεύουμε με πανιά πεταλούδα και πορεία δυτική. Το Sabbatical  πλέοντας με το ωραίο πολύχρωμο πανί Code C έχει περάσει μπροστά μας. Ο ήλιος κατεβαίνει σαν πύρινη σφαίρα  δίπλα στο bubby boat και ο Γιωργος βγάζει   μια από τις ωραιότερες φωτογραφίες μας, ever!

Κυριακή 23 Μαρτίου 2025 – Gulf of Aden

04.30 Πλεύση πεταλούδα με ταχύτητα 5,5-6,6 kts, επιτέλους έχουμε ευνοϊκό ρεύμα! Με  ένα διπλό ελληνικό, 3 μπισκότα, μισό πακέτο Pringles και  δυο κομμάτια σοκολάτα  έβγαλα  διπλή, τετράωρη, νυχτερινή βάρδια, για να ξεκουραστεί  ο αγαπημένος μου. Τώρα  ντύνεται κι  ετοιμάζεται  Μόλις πάει και στέκεται πίσω  από το τιμόνι, τον ακούω να φωνάζει!

-« Ααα! Κάτι με ακούμπησε στη μπλούζα, να, εδώ στο στήθος!», λέει.

Ανάβουμε τα φώτα κεφαλής, ψάχνουμε κάτω, τίποτα. Πλένω τα δόντια μου και καθώς πάω να ξαπλώσω μυρίζω βαριά ψαρίλα  και βλέπω ένα  ασημί, ιπτάμενο ψάρι  φαρδύ πλατύ  πάνω στο μαξιλάρι του  cockpit! Είναι ακόμα ζωντανό!  Πάω να το πιάσω μου ξεγλυστράει, προσπαθώ  3-4 φορές ώσπου καταφέρνω να το πιάσω και να το πετάξω στη θάλασσα. Τυχερό ψαράκι. Είμαι εξαντλημένη. Γυρνάω το μαξιλάρι ανάποδα, ξαπλώνω και κοιμάμαι σε  ένα nanosecond.

08.00 DAY 3 : 13°04Ν – 48°40E  – 124ΝΜ

15.00 Ο  άνεμος έπεσε κι ανάβουμε μηχανή. Tο En Dian Μας καλεί  στο VHF, βρίσκεται 4 μίλια νότια από μας, η νηοπομπή ξανασχηματίζεται!  Το επόμενο καλό νέο της ημέρας, ο καπετάνιος μου,  με την καθοδήγηση του αγαπημένου μας μηχανικού  Στέφανου, επισκεύασε το στροφόμετρο της YANMAR, που   είχε σταματήσει  την ημέρα και  στιγμή  του απόπλου μας από το Langkawi! Έλεος!

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2025 – Gulf of Aden

04.30  Πού πήγε ο άνεμος? Πλέουμε με  μηχανή ήδη 13 ώρες!  Η νηοπομπή μας επανασυνδέεται σιγά – σιγά,  τα Thetis En Dian και  Sabbatical 2  βρίσκονται σε απόσταση 2-3 ΝΜ. Μόλις ξημερώνει , ρίχνω κουβάδες θαλασσινό νερό και καθαρίζω το σκάφος από την άμμο της ερήμου  (και τα πεσμένα τσιπς)

08.00   12º23N – 46º32E    DAY 4: 130 NM

Ο καπετάνιος μου καλοκοιμήθηκε,  ξύπνησε ορεξάτος και τώρα ψήνει  φρεσκοζυμωμένες τυρόπιτες «Τάσου» . Η θεσπέσια μυρωδιά  μου έχει σπάσει τη μύτη. Πεντανόστιμες! Ο En Dian έπιασε κι άλλο τοννάκι. Άλλος ψάρια, άλλος τυρόπιτες.

11.30 Μαγεία! Η απόλυτη μπουνάτσα! Η νηοπομπή μας  πλήρης πια, πλέει σε  θάλασσα ασύσπαστη  σαν γυαλί,  καθρέφτη του ουρανού. Ξαφνικά,  το Thetis που προηγείται  στρίβει 90°. Το En Dian  ρωτά στο VHF, τί συμβαίνει

-«Ενα κοπάδι  φάλαινες πιλότοι και δελφίνια  βρίσκονται μπροστά», λέει ο Chris του Thetis.

Πλησιάζουμε  με προσοχή. Τα όμορφα πλάσματα  κολυμπούν νωχελικά στην απόλυτα  διαυγή, λεία σαν λάδι θάλασσα. Δυο φάλαινες πιλότοι  βγάζουν τα παράξενα, στρογγυλά κεφάλια  τους από το νερό, συγχρονιστμενες σαν χορευτές. Παρά το όνομα τους, τα θηλαστικά   αυτά είναι  είδος δελφινιού (μαυροδέλφινο) με πολύ  χαρακτηριστικό ολοστρόγγυλο  ρύγχος.   Η προηγούμενη και τελευταία φορά που συναντήσαμε  το αυτό είδος, ήταν το 2014, έξω από τις  ακτές της Ισπανίας προς τον Γιβραλτάρ και μετά  κοντά Κανάρια Νησιά, στον Ατλαντικό Ωκεανό.  Τα δελφίνια  που βρίσκονται μαζί τους είναι τεράστια και το ραχιαίο πτερύγιο τους είναι μακρύ και λεπτό. Το πλήρωμα του Thetis,  γονείς και  δυο κορίτσια κι ένα αγόρι παιδιά 21-19-17 χρονών,  είναι ενθουσιώδεις δύτες και βουτούν στη θάλασσα. Ωραία εμπειρία. Μένουμε για λίγο   και μετά   παίρνουμε ξανά την πορεία  μας στις 252°.

12.30 –«Κοίτα !», λέει ο Γιώργος.

Ένα πουλί, ένας  πανέμορφος τσαλαπετεινός  (πουλί μεταναστευτικό που τα καλοκαίρια συναντάται και στην Ελλάδα),  ήρθε  κι έκατσε  στην βάση του καταρτιού. Πόσο όμορφο! Ο Γιώργος του βάζει νερό και λίγο ψωμί μα αυτό δεν αντιδρά, προφανώς σταμάτησε για να ξεκουραστεί. Όταν αργότερα ανεβάζω την φωτογραφία του στο ιντερνετ, ο φίλος Adam Ahmed από τις Μαλδίβες σχολιάζει ότι αυτό το πουλί (upupa Epops – Eurasian Hoopoe), είναι ένα από τα τρια πουλιά που αναφέρονται στο Ιερό Κοράνι…

14.00 Ζηλέψαμε! Σβήσαμε τη μηχανή και πέσαμε εναλλάξ για βουτιά. Η θερμοκρασία του νερού είναι τέλεια, 26° και η διαύγεια  του απίστευτη. Ο χάρτης γράφει ότι το βάθος εδώ είναι 1.500 μέτρα,  πρώτη φορά  βουτάω σε τόσο βαθιά νερά μα φόβο δεν νιώθω.

Απόλυτη μπουνάτσα! Πλέουμε σαν μέσα σε όνειρο. Πόση ομορφιά υπάρχει στην Φύση. Πόση ομορφιά!

18.00 Ο ήλιος γέρνει προς τη δύση του, χαρίζοντας μας ένα  ηλιοβασίλεμα καρέ ποστάλ! Υπέροχη ημέρα σήμερα,  γεμάτη δώρα!

23.45 Αρχίζει  να φυσά ένας ελάχιστος   νότιος άνεμος. Συνεχίζουμε  motor-sailing  για να προλάβουμε τον καιρό, έχοντας  βοήθεια το ευνοϊκό ρεύμα 0,6 kts. Στρίβουμε βόρεια, νέα πορεία 293°, απέχουμε 90 ΝΜ από το BEM. Πλησιάζουμε στα δύσκολα…

Τρίτη 25 Μαρτίου 2025

00.00 Ο Thetis  μας καλεί  στο VHF  και λέει ότι  θα συνεχίσουν  δυτικά προς Djibouti.

-“Καλό ταξίδι!»

-«Αναρρωτιέμαι γιατί το αποφάσισαν! Θα χάσουν το καλό παράθυρο καιρού και θα αναγκαστούν να περάσουν  το BEM  με νοτιάδες gale”, σχολιάζει απορημένος ο Γιώργος και πέφτει να κοιμηθεί.

Αναλαμβάνω βάρδια. Ταξιδεύουμε ξυλάρμενοι με  τη μηχανή, SOG 5.5 kts. Μπροστά, δυο μίλια μακριά πλέει το Despoina. Δίπλα στο Φιλίζι,  200 μέτρα  δεξιά  λίγο πίσω πλέει το En Dian και στα 200 αριστερά  το Sabbatical. Τα δυο σκάφη βρίσκονται  επικίνδυνα  κοντά μας, νιώθω αγχωμένη κι εγκλωβισμένη. Αρχικά δοκιμάζω να επιβραδύνω αλλά αυτό δεν φέρνει αποτέλεσμα οπότε αυξάνω ταχύτητα και τους προσπερνώ δημιουργώντας απόσταση ασφαλείας.  Κόβω ταχύτητα και παίρνω ξανά πορεία. Κάθομαι στο cockpit και παρακολουθώ μαγεμένη  τους απίστευτους φωσφωρισμούς  της θάλασσας,  στα  απόνερα του Φιλίζι.

06.45 Ένας χλωμός ήλιος  ανατέλλει σε έναν ουρανό   που μοιάζει σκεπασμένος από ελαφριά νέφωση και άμμο της ερήμου.  Ο Γιώργος  κοιμάται  στο  cockpit . Απέχουμε περίπου 50 ναυτικά μίλια από το Bab el Mandeb. ]

07.00 Η θάλασσα είναι ήσυχη ακόμα κι εκμεταλλευόμαστε την ευκαιρία  και για να προσθέσουμε  δυο 20λιτρα  μπιτόνια ποιοτικό diesel  Petronas από το Langkawi    στο κεντρικό ντεπόζιτο καύσιμου. Η αυτονομία  καυσίμου του Φιλίζι είναι περίπου 1.250 ναυτικά μίλια. Αναλυτικά: 200 lt κεντρικό ντεπόζιτο, 180  βοηθητικό ντεπόζιτο  και  12 μπιτόνια των 20 λίτρων, άρα συνολικά  620 λίτρα diesel.   Υπολογίζοντας  κατανάλωση 2,2 λίτρα/ώρα με ταχύτητα 4,5 κόμβων, σημαίνει οτι έχουμε καύσιμα για 280 ώρες motoring άρα 1250 ΝΜ.

12º07N – 044º29E     DAY 5  -130NM

09.00  Στέλνουμε email στις Δυνάμεις Ασφαλείας. Η νηοπομπή μας πλέει σε σχεδόν σε σχηματισμό, γεγονός που μας δίνει μια αίσθηση ασφάλειας

Ο Γιάννης  του  Despoina, που πλέει στα δεξιά,  μας καλεί στο   στο VHF

–«Φιλίζι, Φιλίζι! Ένα  skiff έρχεται κατά πάνω σας!», λέει με ένταση.

Κρυμμένη   πίσω από τη τζένοα,  μια μακριά ξύλινη  βάρκα πλησιάζει με  ταχύτητα.  Στην παράξενα ανασηκωμένη πλώρη της,  αψηφώντας  ταχύτητα και  κύματα, στέκονται περήφανα δυο νέοι άνδρες. Ο Γιώργος σηκώνει το χέρι σε χαιρετισμό και  οι  άνδρες του ανταποδίδουν. Η βάρκα  απομακρύνεται. Ουφ!

15.30 Ο νοτιάς που περιμέναμε έφτασε! Ταξιδεύουμε αργά, αλλά  μόνο με πανιά.

23.00 Με  τζένοα μόνο, νοτιά 10 kts και ευνοϊκό  ρεύμα δυο κόμβων, φτάνουμε και διασχίζουμε  το «Στενό των Δακρύων» (BEM) με   ταχύτητα  SOG 7 kts και  ταχύτητα BOAT 5  kts. Φανταστικά!

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2025 – Το Φιλίζι πλέει στην Ερυθρά θάλασσα!

02.00 Το Thetis μας πλησιάζει,  είδαν τον καιρό, άλλαξαν γνώμη και γύρισαν για  να συνεχίσουν μαζί μας. Συνεχίζουμε με πολύ γρήγορη  πλεύση, 15 kts νότιο άνεμο και ευνοϊκό ρεύμα. Συνθήκες ιδανικές!

05.30  Η  νηοπομπή μας διαλύθηκε στο πιο «επικίνδυνο» σημείο, ο ωραίος άνεμος έκανε  τα En Dian & Despoina  να πετάξουν μακριά και τα χάσαμε. Ευτυχώς το Thetis πλέει 3 μίλια μπροστά, το Sabbatical 2 μίλια πίσω.

07.00 Αρμενίζουμε κάτω από έναν  χλωμό, αδύναμο ήλιο μέσα σε  παράξενη ομιχλώδη ατμόσφαιρα.  Περνάμε δυτικά από τα διαβόητα- λόγω πειρατείας – νησιά Hanish  και ανατολικά από  τις βραχονησίδες Heycook. Τρια Skiffs   πλησιάζουν ολοταχώς  μα  προσπερνούν  χωρίς πρόβλημα.

Απομακρυνόμαστε από τα νησιά Hanish και τον κίνδυνο των πειρατών. Γιούπι! Τώρα νιώθουμε  ασφαλείς!

08.00 13°31Ν – 042°40^Ε 0 DAY 6 : διανύσαμε 144 NM

Απομένουν 490 ναυτικά μίλια ως τον προορισμό μας, το  λιμάνι Suakin στο Σουδάν. Κάποιος μας καλεί στο VHF

-“Filizi , Filizi, this is Agapi”. Μεγάλη χαρά που ακούμε τον Αυστριακό  Robert, τον  «single handed sailor» του καταμαράν  Αγάπη, με τον οποίο συνταξιδέψαμε πέρυσι στο ράλλυ της Ινδονησίας. Γυρνάμε στο κανάλι VHF 68 και κουβεντιάζουμε. Ο Robert μας λέει τα νέα του, η  μηχανή του χάλασε κι έχει ταξιδεψει από το Langkawi μόνο με πανιά. Επειδή δεν έχει ούτε Starlink ούτε Iridium,  δεν έχει ιντερνέτ ούτε  δελτίο καιρού, κι ο Γιώργος  του διαβάζει την  πρόγνωση.

Παρασκευή 28 Μαρτίου

02.00 Σχεδόν μπουνάτσα, μαζεύουμε τη τζένοα κι ανάβουμε τη μηχανή! Πολύ έντονες οι μεταβολές του ανέμου στην Ερυθρά.

07.00 Ξυπνάω για βάρδια σε συνθήκες εντελώς διαφορετικές, το Φιλίζι ταξιδεύει με ωραίο νοτιά, φουλ ιστιοφορία και ταχύτητα 5,5 kts – το Sabbatical πάντα δίπλα μας. Ο καπετάνιος πήγε να κοιμηθεί και κάνω βάρδια. Ξαφνικά ακούγεται  alarm από την  οθόνη του Axiom, χάθηκε το στίγμα GPS και μαζί χάθηκε το route και το XTE. Μετά από λίγο επανέρχεται το στίγμα οπότε επαναφέρω το route.  Μετά από λίγη ώρα το στίγμα χάνεται ξανά αλλά πάλι  επανέρχεται.  Το περιμέναμε αυτό, συνέβη σε όλα τα σκάφη που προηγήθηκαν. Κάποιοι έγραψαν (στο WhatsApp groupμας) ότι οφείλεται   σε παρεμβολές από πολεμικά πλοία του Διεθνούς Συνασπισμού, άλλοι ότι οφείλεται σε κινήσεις Αμερικανικού αεροπλανοφόρου και άλλοι οτι προέρχεται από  την Σαουδική Αραβία.  Ποιος να ξέρει?

08.00 17º24 N – 040º04E  DAY8: 134 ΝΜ

15.00 Το Φιλίζι πετάει! Ταξιδεύουμε με νοτιανατολικό φαινομενικό άνεμο 17 kts  (True 25kts) με  ταχύτητα SOG 7-8 kts με πλεύση πεταλούδα. Η θάλασσα έχει αγριέψει, Μουδάρουμε.

Μπαίνω στο facebook, στην  «κρυφή» σελίδα  Red Sea Passage, για  να διαβάσω τα νέα της κοινότητας μας.  Το φοβερό μήνυμα που διαβάζω μου φέρνει ανατριχίλα :

Ο single handed sailor Marjan – γείτονας μας στην μαρίνα Rebak-   έστειλε Mayday- S.O.S.! Το σκάφος του  SPALAX 2, έπεσε σε αχαρτογράφητο ύφαλο στη Marsha Halaib, κοντά στα σύνορα Σουδάν – Αιγύπτου και σύντομα θα βουλιάξει. Ζητά να τον διασώσουν.

Σοκαρισμένη αντιγράφω το μήνυμα και το δημοσιεύω στην ομάδα WA , μήπως κάποιο σκάφος της ομάδας βρίσκεται κοντά να βοηθήσει. Μια ώρα αργότερα μαθαίνουμε  ότι κάποιο πολεμικό πλοίο που βρισκόταν στην περιοχή, έστειλε βάρκα και περισυνέλλεξε τον Marjan,  σοκαρισμένο μα ασφαλή. Το χτύπημα στον ύφαλο άνοιξε τρύπα στη γάστρα,  το Spalax δεν σώζεται.  Tο σκάφος ήταν ανασφάλιστο, αφού καμιά ασφαλιστική δεν δίνει κάλυψη για την Ερυθρά Θάλασσα. Καημένε Marjan, θύμισες σε όλους μας με την φοβερή απώλεια σου, πόσο ευάλωτοι είμαστε και πόσο πρέπει να προσέχουμε κάθε στιγμή και κάθε μας κίνηση.

Όταν ξανανοίγουμε το Starlink  διαβάζουμε  για τον καταστροφικό σεισμό  των 7,7  Ρίχτερ που έγινε σήμερα στην Myanmar με τους αμέτρητους νεκρούς. Νιώθω το αίμα μου να παγώνει! Τίποτα! Ο άνθρωπος είναι ένα Τίποτα απέναντι στην καταστροφική δύναμη της φύσης.

Σάββατο 29 Μαρτίου 2025 – Αφιξη στο Suakin, Sudan 1.213 NM

03.00 Νέα σελήνη απόψε και η νύχτα σκοτεινή. Όσο σκοτεινός μπορεί να είναι ο ουρανός όταν φαίνονται τόσα αστέρια, στα  αριστερά ο Σταυρός του Νότου, στα δεξιά  η Μεγάλη Αρκτος. Η Νέα Σελήνη σηματοδοτεί το τέλος του Ραμαζανιού, αύριο που θα φτάσουμε   με το καλό στο Suakin, είναι το Eid-al-Fitr,  ημέρα μεγάλης γιορτής για τους Μουσουλμάνους.

Πλέουμε γρήγορα με ταχύτητα SOG 6-6,5 KTS , φαινόμενο άνεμο  10-15 kts από τις 120°  και τα πανιά πεταλούδα, πάντα με whisker & preventer.  Το Φιλίζι ακολουθεί μια   τεθλασμένη πορεία ανάμεσα σε ρηχά και υφάλους, που σχεδίασε ο καπετάνιος μου. Το Sabbatical  ακολουθεί μισό μίλι μακριά.  Απαιτητική η βάρδια απόψε πρέπει να  προσέχω τα πανιά και την γωνία με τον άνεμο. Στέκομαι  όρθια, πίσω από το τιμόνι. Το κύμα ταλαντεύει  έντονα το σκάφος, όμως στέκομαι  με άνεση όρθια, χωρίς να κρατιέμαι:  ιδανική άσκηση ισορροπίας για έμπειρα  «θαλασσινά πόδια» (sea legs).

08.00 18º53N – 38º13E DAY 9: 143 NM

Απομένουν  μόλις 55 ναυτικά μίλια ως το Suakin. Ανταλλάσσουμε  μηνύματα με τον Mohamed, τον ατζέντη, φτάνουμε το απόγευμα του λέω.  Ο Γιώργος μιλά με τον David  του Sabbatical στο VHF. Σε περίπτωση που σπάσει ο άνεμος, θα  πρέπει να διατηρήσουμε ταχύτητα για να μπούμε στο λιμάνι  πριν σκοτεινιάσει. Είμαστε πολύ χαρούμενοι!

Πλησιάζοντας την ακτή η ώρα στα κινητά μας πάει -1 ώρα πίσω. Απίστευτο! Το ρολόι του Φιλίζι βρισκεται  στην ίδια ζώνη ώρας με την Αθήνα,  πρώτη φορά στα 11 χρόνια.

17.30.  Ο  χλωμός αφρικάνικος ήλιος  κάνει  το  Suakin να μοιάζει βυθυσμένο σε ομίχλη. Φιλίζι, Sabbatical  και Thetis κάνουμε βόλτες έξω από το λιμάνι, περιμένοντας  να μπουν  δυο παμπάλαια επιβατηγά  από τη Jeddah. Κάποτε, διασχίζουμε το  κανάλι  ανάμεσα σε ρηχά και υφάλους  και μπαίνουμε στο βαθύ λιμάνι.

19º06N – 37º20E

Socotra, Yemen   – Suakin, Sudan  – 1.213 NM

Ακολουθώντας το ασφαλές  track  του σκάφους Ganesh (2024) , περνάμε  σχεδόν σύριζα  στην ακτή . Τα ερείπια από τα αρχοντικά κτίρια  του κάποτε  ένδοξου λιμανιού  Suakin, χτισμένα  πάνω στην στρογγυλή χερσόνησο   (al jazeera) που μοιάζει με νησί δημιουργούν εικόνα πολύ μελαγχολική.   Χαιρετάμε τους φίλους των σκαφών NOK και En Dian που έφτασαν σήμερα το πρωί και φουντάρουμε στα 6μ βάθος, δίπλα σε ένα ναυαγισμένο καράβι  με δυο κατάρτια.

Αύριο θα είναι μια υπέροχη μέρα.  ανυπομονούμε να γνωρίσουμε το Suakin και τους ανθρώπους του  μα τώρα,  το μόνο που χρειαζόμαστε  είναι ένας  μακρύς και βαθύς  ύπνος. Ξαπλώνουμε στις 18.30 και κοιμόμαστε για 12 ώρες χωρίς διακοπή…