Mo’orea Ιουνίος 2019
Σάββατο 22/6. Ακόμα μια μέρα με βαριά συννεφιά,  ασταμάτητη βροχή και σχετικό κρύο (19˚) κι εμείς αποκλεισμένοι μέσα στο σκάφος. Έχουν περάσει δέκα μέρες  από τότε που γυρίσαμε κι έχουμε κολυμπήσει μόνο φορά.   Στα δύο χρόνια που βρισκόμαστε στην Πολυνησία, δεν ξανάδαμε ποτέ τόσο άσχημο καιρό. Στην Αθήνα από την άλλη, ο κόσμος ταλαιπωρείται απο έναν ανελέητο καύσωνα.
Το απόγευμα η βροχή επιτέλους σταματά και ο ουρανός  παίρνει αυτό το απίστευτο ροζ – μωβ χρώμα και  γίνεται – όπως  λέει  ο Γιώργος «Ταϊτινός ουρανός».  Βγαίνουμε να περπατήσουμε για να ξεμουδιάσουμε μα η γη έχει ποτίσει από τις βροχές,  και τσαλαβουτάμε σε νερόλακους και παχιά λάσπη. Ευτυχώς φοράμε παπούτσια crocs…
 
Κυριακή 23/6 Επιτέλους λίγος ήλιος! Ο ουρανός καθάρισε κάπως και  ο maramu  (ο νότιος  άνεμος)  έχει πέσειν λίγο.  Ο Chuck μας έστειλε με email  το πρόγραμμα του «Tahiti Moorea Rendez-vous”  που διοργανώνεται από το Latitude 38 και το Archipelagoes. Το Latitude 38  είναι ένα πολύ γνωστό αμερικάνικο ιστιοπλοϊκό περιοδικό, που βρίσκεται πίσω και από  το «Puddle Jump”,   διοργάνωση που έχει σκοπό να φέρει σε επαφή τους  ιστιοπλόους που ξεκινούν από την Αμερικανική Ήπειρο για να κάνουν το πέρασμα του Ειρηνικού Ωκεανού.  Τα σκάφη που συμμετέχουν στο Tahiti-Moorea Rendez Vous θα βρίσκονται σήμερα στο Cook’s bay, 11 χλμ από εδώ.  Βγάζουμε τα ποδήλατα και ξεκινάμε για εκεί. Ο άνεμος φυσάει κόντρα  και προχωράμε δύσκολα μα για απίστευτή μας  τύχη,  βρήκαμε ένα λεωφορείο και μας πήρε – σπάνια τα λεωφορεία στην Moorea. 
Η εκδήλωση γίνεται στο παλιό  Bali Hai resort (τώρα Aimeo Lodge). Εκεί γνωρίζουμε  τον Timo, τον ιταλό manager  της Vuda marina  στο νησί Savusavu  των Fiji ο οποίος έχει μεγάλη όρεξη για κουβέντα και μας κάνει μια αναλυτικότατη κι εντυπωσιακή παρουσίαση.  Έχουμε  ακούσει πολλά για την Vuda marina,  τρεις φίλοι ταξιδευτές έχουν αφήσει τα σκάφη τους εκεί στην εποχή των τυφώνων, γιατί  στην Vuda έχεις δυνατότητα να  βάλεις  το σκάφος μέσα σε μια ειδική τρύπα  στην γη!    Και τα νησιά Fiji χτυπιούνται συχνά από τυφώνες …
Δευτέρα 24/7  Τελευταία νύχτα στο Vaiare
09.00 Ξανά στο Cook’s bay  και παρακολουθούμε  σεμινάριο με ομιλητές από τις μαρίνες του Bay of Islands,  στην Νέα Ζηλανδία, τον Timo  από την Vuda,  Fiji, την Emma από το  Port Moselle, στην Numea της Νέας Καληδονίας και τον μετερεολόγο και app developer John Martin. Ενδιαφέρον!
19.00 Πήγαμε απέναντι στο μεγάλο super market Champion και κάναμε σοβαρές προμήθειες σε τρόφιμα – δύσκολο κουβάλημα.  Ο γείτονες Johnathan η Taputea   μας βοηθούν να βάλουμε τα πράγματα στο Φιλίζι.  Δίνω στο κορίτσι μια τσάντα με  ρούχα που είχα διαλέξει για αυτήν. Αποχαιρετιόμαστε με αγκαλιές. Στην προβλήτα δίπλα, όπως κάθε βράδι,  ψαρεύει ο Cyril  και η κινέζα κυρία. Τελευταία νύχτα στην μαρίνα του Vaiaré  απόψε, γλυκόπικρη νύχτα.
Τετάρτη 26/6
Είμαστε αγκυροβολημένοι από χθες  στον ύφαλο του Vaiaré έξω από την μαρίνα μας και κολυμπήσαμε ξανά στα υπέροχα διαυγή, τυρκουάζ νερά, με τα κοράλια και τα πολύχρωμα ψαράκια  Ο Γιώργος είναι  στο νερό και καθαρίζει  με  σπάτουλα την προπέλα και τα ύφαλα από  την στριδώνα και την γλύτσα. Ένας καρχαρίας black tip αντιλαμβάνεται την κινητικότητα και όλο περνάει κάτω από το Φιλίζι και παρατηρεί τον Γιώργο που δουλεύει…  
Σηκώνουμε άγκυρα στις 10.30 και αποπλέουμε για την Ταϊτή, απέναντι στα 12 ΝΜ.  Έχει συννεφιά, άνεμο Β-ΒΑ 12 kts  και κάνουμε ωραία ιστιοπλοϊα όρτσα.
13.00 Δένουμε στην μαρίνα της Papeete και φεύγουμε βιαστικά με τα ποδήλατα να δώσουμε για γέμισμα την φιάλη γκαζιού που έχει αδειάσει. Μάλλον προλάβαμε – θα μας την επιστρέψουν την Παρασκευή.
Πέμπτη 27/6
Ο Γιώργος παίρνει το δελτίο καιρού: πλησιάζει ένα υψηλό βαρομετρικό και θα φέρει  μεγάλη κακοκαιρία την ερχόμενη εβδομάδα. Στέλνουμε email  στο Pape’ete Port Control  ζητώντας clearance  για να αποπλεύσουμε προς Huahine.  Καλύτερα να βιαστούμε πριν μας προλάβει ο καιρός. 
Είμαστε  προβλήματισμένοι για τις σπασμένες βάνες του Φιλίζι. Να βγάλουμε  το σκάφος έξω τώρα για επισκευή ή να ταξιδέψουμε έτσι και να κάνουμε την επισκευή στα Fiji η την Αυστραλία σε 4-5 μήνες, που το σκάφος θα βγει ούτως ή άλλως? Στέλνουμε  email  στα δυο καρνάγια στο νησί Raiatea ζητώντας πληροφορίες.  Πηγαίνουμε με τα ποδήλατα  στο Sin Tung Hing Marine για να παραλάβουμε το VHF  που είχαμε παραγγείλει.  Στον δρόμο σταματάμε  στο  καρνάγιο Techni Marine της Pape’ete.  Εκεί δίνουν ημερομηνία για haul out  την ερχόμενη Τετάρτη –Ο καπετάνιος δεν το βλέπει  πιθανό, φοβάται οτι δεν θα μπορούμε να κάνουμε την δουλειά  με την κακοκαιρία…

16.00 Ραντεβού με την Falai, την αγαπημένη φίλη από το Huahine και την κόρη της Maeva (η λέξη maeva σημαίνει καλωσόρισμα στην ταϊτινή γλώσσα). Η Maeva τελείωσε το λύκειο δυο χρόνια στην Pape’ete, λύκειο στο Huahine δεν υπάρχει.  Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα των εξετάσεων για το bac (baccalaureat) της Maeva, το απολυτήριο. Μένουμε  παρέα στο Φιλίζι ως αργά το βράδυ.  Στέλνουμε μηνύματα στον άνδρα της Xavier, που είναι στο Huahine με τον 14χρονο γιο Moana. Ο Moana Θα συμμετάσχει στην Heiva  φέτος με την ομάδα του Fare και  κάνουν  πρόβες  κάθε βράδυ. Οι φίλοι μας  έχουν χαρεί πολύ  για την συλλογική δουλειά του παιδιού τους με τα άλλα παιδιά του χωριού. Η Falai μας λέει οτι η ομάδα του διαγωνίζεται το επόμενο σαββατοκύριακο. Ελπίζουμε να είμαστε εκεί!
Παρασκευή 28/6
Marina Papeete Ξανά προμήθειες – φόρτωμα ξεφόρτωμα.  Έρχεται στο Φιλίζι ο χιλιανός Osvaldo από το σκάφος Polar wind. Ο καπετάνιος μου του δίνει πληροφορίες για τα  αγκυροβόλια του Huahine  και ένα φυλλάδιο  για την μαρίνα Vuda  στα Fiji. Ανταλλάσουμε  email, κάπου θα πρέπει να ξανασυναντηθούμε. Φεύγουμε βιαστικοί για το Maison de la Culture, για  να δούμε την ταινία TABU, μια ασπρόμαυρη, βωβή ταινία στο φεστιβάλ κινηματογράφου Cinematamua που γίνεται εκεί. Απίθανες εικόνες από μια εποχή που έχει πια χαθεί …
Ο Γιώργος πάει με το ποδήλατο  στο SOPOM  και αγοράζει τρείς καινούργιες βάνες για το Φιλίζι. Σκεφτόμαστε να βγάλουμε το σκάφος στην Raiatea,  που βρίσκεται 130 ΝΜ από την Ταϊτή.
Το βράδυ βγαίνουμε με την Falai και την Maeva  στο 3 Brasseurs.  Τα κορίτσια μας προσφέρουν λουλουδένιες couron για αποχαιρετισμό

Σάββατο 29/6  Αποχαιρετισμός στην Tahiti

12.00 Κάτω από έναν μελαγχολικό, συννεφιασμένο ουρανό αφήνουμε την Ταϊτή και αποπλέουμε  για Huahine, στα 100 NM  βορειοδυτικά. Έχει απόλυτη μπουνάτσα στην αρχή, με κύμα από τον νότο και σηκώνουμε την τζένοα για σταθερότητα.  Πλησιάζοντας την Moorea μπαίνουμε σε acceleration zone κι o άνεμος δυναμώνει στα 35 kts  με βροχή. 
-«Κάτι συμβαίνει, το GPS του σκάφους σταμάτησε να δουλεύει”, λέει ο Γιώργος κοιτάζοντας τα όργανα. “Χάθηκε η ένδειξη ταχύτητας SOG”. Σβήνουμε και ξανα-ανάβουμε τα όργανα του σκάφους αλλά το πρόβλημα παραμένει. Το στίγμα  έχει  χαθεί φυσικά και στο plotter.
-“Και τώρα τί?” ρωτάω 
-“Να δούμε μήπως καταφέρουμε να το φτιάξουμε, να μιλήσουμε με τον ηλεκτρολόγο στην Raiatea. Έχουμε άλλωστε και τόσα άλλα GPS, τα δυο iPad, τα κινητά μας, το VHF…»,  απαντά εκείνος,  προβληματισμένος. Το GPS  του σκάφους είναι σημαντικό για την λειτουργία των οργάνων. Ευτυχώς δεν επιρρεάζεται ο αυτόματος πιλότος … 
Ταξιδεύουμε  γρήγορα με  7 kts με δυνατό άνεμο στην μουδαρισμένη τζένοα.
Ξεμακραίνουμε. Η  αγαπημένη Moorea από πράσινη φαίνεται γαλανή και η τόσο χαρακτηριστική  κορυφογραμμή αρχίζει να χάνεται στον ορίζοντα μα ποτέ δεν θα χαθεί από την μνήμη και την καρδιά μας.  Ο αέρας πέφτει  σιγά σιγά στα 25kts, το κύμα μεγαλώνει  και χτυπιόμαστε  με ένα κούνημα τρελλό και απότομο. 

17.00 Ο άνεμος  στα 9 kts και ανάβουμε μηχανή. Το μεγαλύτερο μέρος της νύχτας κάνουμε motor sailing με το πανί να παίζει κάθε τόσο, γιατί ο άνεμος χάνεται ή έρχεται αλλιώς. Κοιμόμαστε ελάχιστα, από μιάμισι ώρα ο καθένας.

Κυριακή 30/6
08.00 Περνάμε το pass Avamoa,  μπαίνουμε στο lagoon του νησιού και η θάλασσα γαληνεύει.  Πλησιάζουμε χαρούμενοι στο  γνωστό  και αγαπημένο μας αγκυροβόλιο. Υπάρχουν ήδη  8 ιστιοπλοϊκά και  δυστυχώς, όλα τα ρεμέτζα  είναι πιασμένα. Ρίχνουμε την άγκυρα στα 8 μέτρα σε καθαρή άμμο και πέφτουμε για ύπνο βάζοντας το ξυπνητήρι στις 12.00.
 13.00 Κολυμπάμε και το ρεύμα είναι τόσο δυνατό που με δυσκολία καταφέρνουμε να φτάσουμε μπροστά για να ελέγξουμε την άγκυρα.  Ο ήλιος βγήκε για μια στιγμή, μα χάθηκε σχεδόν αμέσως. Το βουνό πάνω από το Fare έχει σκεπαστεί από σύννεφα. Κρυώνω. Φτιάχνω σούπα από κίτρινη κολοκύθα και τζίντζερ. Πέφτουμε για ύπνο στις 19.00
21.00 Φυσάει πολύ και ξυπνάμε από την αντάρα. Ανάβω τα όργανα για να δει ο καπετάνιος τί γίνεται. Μετά από λίγο αρχίζει να χτυπά κάποιο alarm. Στo  plotter αναβοσβήνει το μήνυμα NO PILOT NO PILOT. Ανάβουμε το δεύτερο plotter, τα ίδια NO PILOT και  alarm. Πανδαιμόνιο! Σβήνουμε τα όργανα, θα τα ξαναδούμε το πρωί
Ο άνεμος λυσσομανά όλη την νύχτα και ο Γιώργος σηκώνεται κάθε τόσο για να ελέγξει την κατάσταση. Βρέχει ασταμάτητα.
Ιούλιος 2019
Δευτέρα 1 /7 Σηκωνόμαστε στις 7πμ σχετικά ξεκούραστοι. Μια αχτίδα ήλιου ξεφεύγει από τα σύννεφα, φωτίζει  το βουνό της θεάς Tafiti απέναντι και ζωγραφίζει ένα αχνό ουράνιο τόξο πέρα στον ωκεανό. Το νησί μου φαίνεται μαγικό, ακόμα και με αυτό το γκρίζο φως. Ο Γιώργος βάζει καινούργιους ιμάντες στα πορτάκια του cockpit και τους βάζει clips, τέλεια! Μετά, ανάβουμε την μηχανή, κάνουμε διάφορες μανούβρες και ρίχνουμε για ασφάλεια την δεύτερη άγκυρα  Fortress. 
 Φουσκώνουμε το βαρκάκι και πηγαίνουμε προς την στεριά,  έχοντας μαζί μας τις δυο  τσάντες με τα βιβλία της Maeva που μας έδωσε η Falai. Ο Xavier  μας περιμένει στην προβλήτα του Huahine Yacht Club για να του δώσουμε τα βιβλία της κόρης του. Μου φαίνεται σαν χθές που είμασταν μαζί του εδώ, κι ας έχουν περάσει έξι μήνες. Είναι μεγάλη  χαρά  που ξαναβλέπουμε  τον φίλο μας και το νησί του, νιώθουμε  αγάπη και οικειότητα για αυτόν τον τόπο. Του δίνουμε ραντεβού  στις 18.00 στο σχολείο για να δούμε την πρόβα του Moana. και εκείνος φεύγει πίσω στο οδοντιατρείο για δουλειά.  Αρχίζει βροχή. Για να προφυλαχτούμε πλησιάζουμε  το κτίριο της αποθήκης του λιμανιού. Ένας  άνδρας κάθεται κάτω στο στενό πεζοδρόμιο, με την πλάτη  ακουμπισμένη στον τοίχο και τα πόδια απλωμένα μπροστά. Είναι γιγάντιος και φορά ρούχα  βρώμικα και πολύ φθαρμένα. Γυρνά  προς εμας, έχει ένα πρόσωπό σκοτεινό και μια βαθιά χαρακιά περνά ξυστά δίπλα στο μάτι του. Μόλις μας βλέπει,  χαμογελά πλατιά και το πρόσωπό του φωτίζεται
-“Iaorana! Maeva I Huahine!”, καλημέρα καλώς ήρθατε, λέει  και μαζεύει τα πόδια του με ευγένεια για να περάσουμε. 
-«Iaorana!”,   του απαντάμε.  Μόλις απομακρυνόμαστε, ο Γιώργος γυρνά και μου λέει
-«Σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου δεν θα τολμούσαμε να ενοχλήσουμε έναν τέτοιο τύπο. Μόνο στην Πολυνησία …», λέει σοβαρά και εγώ γελώ. Πράγματι! Η ευγένεια των πολυνήσιων είναι ξεχωριστή. Και  απόλυτα ειλικρινής.
Φτάνουμε στο Faré Coco, την καντίνα του Domé.
-”Karina! Giorgio! Maeva!” λέει με την βροντερή φωνή του.  Φέρνει ένα τραπέζι, πλαστικά σκαμπώ και μας στρώνει το γνωστό τραπεζομάντηλο «η γυναίκα μου θα με χωρίσει άν δεν στρώσω το τραπέζι σωστά» . Κάθεται  παρέα μας όσο τρώμε από ένα  poisson cru au lait de coco (sashimi  τόνου μέσα σε φρέσκο γάλα καρύδας), πιάτο που  ο Dome  φτιάχνει  καλύτερα από όλους! 
Το συνήθως ήσυχο  χωριό Fare είναι ιδιαίτερα ζωντανό σήμερα. Δίπλα στο Δημαρχείο  -που κατεστράφηκε  από πυρκαϊά  πριν από λίγους μήνες – οι ντόπιοι έστησαν ένα μικρό  «χωριό” για τις εκδηλώσεις του πολιτιστικού φεστιβάλ Heiva. Οι καλύβες του «χωριού» είναι κατασκευασμένες παραδοσιακά από πλεγμένα φύλλα και στολισμένες με λουλούδια και λουλουδάτα υφάσματα. Σήμερα γίνεται διαγωνισμός «tressage”  (πλέξιμο φύλλων). Κάτω από ένα μεγάλο υπόστεγο, γυναίκες από διάφορα χωριά του νησιού πλέκουν φύλλα σε περίπλοκα όμορφα σχέδια. 

Σε μια από τις καλύβες, συναντάμε την Helene να βοηθά την φίλη της Diana που  πουλάει σπιτικές μαρμελάδες από τοπικά φρούτα. Ο Γιώργος  δοκιμάζει διάφορες γεύσεις και διαλέγει μαρμελάδα  από μάνγκο και τζίντζερ.  Μετά από λίγο ξανάρχεται μπουρίνι με βροχή και αέρα. Περιμένοντας να κοπάσει τριγυρνάμε στις άλλες καλύβες, και αγοράζουμε φρούτα και δώρα για τους φίλους μας.   
Πέμπτη 4/7 Πέρασαν τρεις μέρες μεγάλης κακοκαιρίας  και  δεν έχουμε φύγει στιγμή απ’ το Φιλίζι.
Ο Maramu, ο  νοτιοανατολικός άνεμος του χειμώνα φυσά στα 25kts  μα κάθε λίγο έρχεται και μια φοβερή σπηλιάδα –  rafalles τις λένε εδώ – και γίνεται  πανδαιμόνιο.

1.   Εκμεταλλευόμαστε τον κατ’οίκον περιορισμό και κάνουμε πολλές «σκαφικές» δουλειές,  και -το σημαντικότερο –  ενεργοποιούμε ξανά το δορυφορικό μας Iridium GO! για να έχουμε email και δελτία καιρού στο πέρασμα του ωκεανού.  Ο άνεμος έχει πέσει κάπως κι έτσι το μεσημέρι  καταφέρνουμε να πάμε στον Xavier  και  κατεβάζουμε χάρτες για Tonga & Fiji στο σπουδαίο app Ovital maps με το wifi του. Χρειάζεται μεγάλη υπομονή για αυτό –  το ίντερνετ στο Ηuahine είναι απελπιστικά αργό. 

Παρασκευή 5/7
Βρέχει και φυσάει δυνατά όλη την μέρα. Στις 19.00 συναντιόμαστε με τον Xavier  και πηγαίνουμε στην έναρξη του Φεστιβάλ Heiva, που γίνεται σε ένα σκεπαστό γήπεδο έξω από το χωριό. Η Falai  επέστρεψε από την Tahiti  και συναντιόμαστε εκεί. Ο περιβάλλον χώρος του γηπέδου έχει γίνει μια τεράστια λίμνη λάσπης από τις βροχές των ημερών. Το γήπεδο είναι  όμορφα στολισμένο και μοιάζει να βρίσκεται εκεί όλο το νησί!  Σήμερα η ομάδα του χωριού Fare, όπου συμμετέχει  ο Moana διαγωνίζεται στο τραγούδι (himene) και η ομάδα του Fitii   στον χορό. Το θέαμα είναι εξαιρετικό, το μικρό Huahine  έχει διοργανώσει μια υπέροχη Heiva! 
 
Δευτέρα 8/7  Αποχαιρετισμός στο Huahine και απόπλους για Raiatea.
Στις 8πμ συναντιόμαστε στο Yacht Club με την Falai  και τον Xavier για έναν καφέ αποχαιρετισμού. Η ατμόσφαιρα είναι βαριά  και η καρδιά μου το ίδιο. Θα  ξανασυναντηθούμε άραγε ποτέ? Ένα είναι σίγουρο, οτι ποτέ δεν θα τους ξεχάσουμε. 
 10.00 Σηκώνουμε την πρώτη άγκυρα και μετά την δεύτερη και ο Γιώργος παίρνει πορεία για να περάσει το pass Avamoa  και να βγούμε στον ωκεανό.
-«Δεν θα το πιστέψεις! Το GPS  δουλεύει κανονικά!!»,  μου λέει με ενθουσιασμό. 
–«Υπέροχο νέο! Θα πρέπει να το κουβεντιάσουμε με τον ηλεκτρολόγο», του απαντώ εγώ. Αύριο πρωί έχουμε ραντεβού με τον  ηλεκτρολόγο Cyprien που μας σύστησαν στο καρνάγιο CNI για την εγκατάσταση του καινούργιου VHF.
Πλέουμε προς την  Raiatea – 20 ΝΜ απόσταση – με ελάχιστο άνεμο  και μηχανή.  Το κύμα, μετά από τόσες  μέρες κακοκαιρίας είναι μεγάλο, 2,5  μέτρα.  Ο Γιώργος πηγαίνει στην πλώρη και βάζει το whisker – το σπινακόξυλο – στην τζένοα για σταθερότητα. Μετά από δυο ώρες ο ουρανός ξανοίγει και εμφανίζεται ο από μέρες κρυμμένος πίσω απ΄τα σύννεφα ήλιος.  Μονομιάς,  το υπέροχο φως  μεταμορφώνει  την πλάση όλη. Ο άνεμος δυναμώνει από ΝΑ  και το Φιλιζάκι ταξιδεύει υπέροχα . 
14.30 Περνάμε με τα πανιά  το pass Toahotu, το  βορειοανατολικό πέρασμα του ύφαλου (barrier reef)  της Raiatea, ανάμεσα από δυο όμορφα μικρά motu (motu: νησάκι) και μπαίνουμε στο ρηχό lagoon  με τα γαλανά νερά.
Ακολουθώντας την εξαιρετική σήμανση – οι γάλλοι  κάνουν πάντα καταπληκτική δουλειά σε αυτόν τον τομέα – τους κόκκινους και τους πράσινους φάρους και τους “καρδινάλιους” και χωρίς να ανάψουμε καθόλου μηχανή κάνουμε τον γύρο του βόρειου νησιού και κατευθυνόμαστε νότια προς το καρνάγιο Chantier Naval des iles sus le vent.
Η μάνατζερ του η Karine μας περιμένει.
Παρασκευή 12/7 Splash & off to Bora Bora 
Αυτό ήταν  το πιό γρήγορο καρνάγιο που έχουμε κάνει ποτέ! Την Τρίτη ήρθε ο ηλεκτρολόγος και εγκατέστησε το καινούργιο VHF . Δυστυχώς την ώρα που όλα πήγαιναν τόσο καλά και είμασταν τρομερά ευχαριστημένοι το GPS  σταμάτησε ξανά να δουλεύει και από τότε είναι εκτός λειτουργίας. Οπότε θα ταξιδέψουμε χωρίς το GPS αφού για να αγοράσουμε καινούργιο στην Ταϊτή θα πρέπει να περιμένουμε περίπου ένα μήνα. Το μεσημέρι της Τρίτης το Φιλίζι βγήκε από το νερό και καθαρίστηκε.
Την Τετάρτη μπήκαν οι καινούργιες βάνες, τα ύφαλα τρίφτηκαν και μουραβιάστηκαν  και σήμερα Παρασκευή είμαστε ξανά στο νερό καθαροί και πλέουμε προς την Bora Bora!
16.00 Φτάσαμε στο Vaitape και πιάνουμε το τελευταίο ελεύθερο ρεμέτζο της Mai Kai marina. Κατεβάζουμε το βαρκάκι και πάμε στο χωριό για να δούμε την Heiva  της Bora Bora  κάτι που θέλαμε να κάνουμε  από  πέρισυ που βλέπαμε τις πρόβες στην γειτονιά Tamarii Nunue.
Φώτα, κόσμος μουσική και λουλούδια στο μικρό χωριουδάκι Heiva το κατασκευασμένο από τους κατοίκους του νησιού. Η βραδυά  μαγική
ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ
Πριν από λίγες ώρες πήραμε στα χέρια μας το PERMIT SORTIE INTERNATIONAL, δηλαδή την άδεια εξόδου από την Πολυνησία. Ο κύβος ερίφθη και προετοιμαζόμαστε πυρετωδώς. Βάλαμε τα preventers  στην μαϊστρα, τοποθετήσαμε το HYDROVANE,  τον μηχανικό πιλότο του ανέμου με το χαϊδευτικό όνομα «Captain Stuby, μαζέψαμε το βαρκάκι, βάλαμε στην θέση του το Dan Buoy, αχρειάστο να’ναι και είμαστε έτοιμοι.
Απόψε το βράδυ με την πανσέληνο αφήνουμε την Bora Bora, αποχαιρετούμε την υπέροχη Γαλλική Πολυνησία και αποπλεύουμε με προορισμό την ατόλη Palmerston στα νησιά Cook. Η απόσταση από εδώ είναι 664 ναυτικά μίλια, δηλαδή  πέντε μερόνυχτα. Η πρόγνωση του καιρού δίνει άνεμο νοτιοανατολικό 20  kts με σπηλιάδες ως 30 kts.  
Καλό μας ταξίδι…