Πέμπτη 2 του Φεβρουαρίου 2017, ώρα 09.00 – Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου, ώρα 09.00
09.00 Ενα σκο τεινο πανύψηλο cumuloninbus πλησιάζει. Πηγαινω κάτω, φορω νιτσεραδα και να επιστρέφω γρήγορα. Π αρακολουθησω την ταχύτητα του ανέμου: 21,5 …. 23,00. Να δούμε πόση ωρα θα παραμείνουμε στεγνοι. Οσο μελετω την απόσταση των σύννεφων ο Γιώργος ξυπνά. Μοιραζομαι τις σκέψεις μου μαζί του, καθως φτιαχνω ένα ποτήρι ντεκαφεϊνέ και πριν προλαβω, αυτός είναι έξω και μουδαρει την τζενοα. Η μετάβασή του από τον ύπνο στην ιστιοπλοΐα ήταν 2 δευτερόλεπτα. Μα αυτό το βλεπω αρκετά συχνά.
Παραδόξως, αν και ο ουρανός είναι γεμάτος με μαύρα σύννεφα, δεν είχαμε παρα ένα ελαφρύ ψιλόβροχο.
12:15 Ο Γιώργος ελέγχει το AIS, και βλέπει ένα δεξαμενόπλοιο 12 ναυτικά μίλια μακριά από εμάς με το όνομα Στροφάδες, (μικροσκοπικά νησιά στο νότιο Ιόνιο, με κατοικο έναν μοναχό) Καλούμε στο κανάλι 16 του VHF και να μιλήσουμε. Είναι Έλληνες πραγματι, μα δεν ειχαν και μεγαλη στη διάθεση για κουβεντα.
Σιγα σιγα μπαινουμε στην καθημερινή ρουτίνα του περάσματος, διαβασμα, μαγείρεμα, φαγητό, ενώ ο “Stubby”, όπως ο Γιώργος ονομασε την Hydrovane κάνει όλη την ιστιοπλοΐα.
Κοιμηθηκα δύο ώρες υπέροχα στην πρυμνια καμπινα και νιώθω σαν καινούργια. Βγενω στο cockpit, και βρίσκω τον καιρό να εχει άλλαξει εντελώς, ο ουρανός καταγαλανος, ήλιος και υπέροχο αεράκι.
16.00 Ο Γιώργος πηγαίνει για να ξεκουραστει και μένω μονη. Πλεουμε στις 232 μοιρες προς ένα νέο waypoint που ορισε ο καπτεν 30 ναυτικά μίλια από την ακτή της Σάντα Μάρτα με στοχο να αποφυγουμε τα αντιθετα ρευματα.
17.00 Τρώμε το υπόλοιπο της Ταϊλάνδεζικο ρύζι που μαγειρεψα το μεσημερι και διαβαζουμε. Ο καιρός είναι καθαρος.

19.45 – 21: 30 Υπεροχος ύπνος κάτω από το φως του φεγγαριού: αξια ανεκτίμητη. Με το που ξυπνάω, ο Γιώργος μου δείχνει ένα φως στα αριστερα μας
– “Υπάρχουν δύο πλοία, δεξαμενόπλοια, περίπου πέντε και δέκα μίλια μακριά Το ενα ονομάζεται ο Περσέας και το άλλο Λευκάδα», λέει
– «Να τους καλέσω;!ρωταω
– “Ναι, να τους καλέσεις και να ρωτησεις αν μας βλεπουν στο AIS», απαντα ο καλο μου
Καλώ το πρώτο σκάφος στο κανάλι 1-6 (16)
– “Proteus, Proteus, Proteus , this is sail yacht Φιλίζι, over”. Ακούμε κάποια απάντηση, μα οι λέξεις χάνονται απο παρασιτα. Το μόνο που πιανω, ειναι η τελευταία πρόταση :
– “Πηγαίνετε στο κανάλι μηδέν-έξι”
Πηγαινουμε στο κανάλι 6 , ρωταμε αν φαινομαστε στο AIS και ο αξιωματικός απαντα αρνητικα, προσθετοντας οτι μας είδε νωριτερα στο ραντάρ. Ανήσυχοι για αυτό που μας ειπε τον ευχαριστουμε και καλούμε το πλοίο Λευκάδα, ακολουθώντας την ίδια διαδικασια. Η σκέψη οτι πλησιάζουμε την βαριά κυκλοφορία της Διώρυγας του Παναμά χωρίς σύστημα αυτόματης αναγνώρισης AIS μου φερνει ρίγη. Ο αξιωματικός του Λευκάδα λέει πως ουτε αυτος μας βλέπει, ομως μας είχε δει στο AIS πριν από μία ώρα. Πριν πάμε να ελέγξουμε την μονάδα μας AIS, ο αξιωματικός του Πρωτέα μας καλεί πίσω στο κανάλι 16. Το σήμα λειτουργεί τώρα, λέει, το Φιλίζι είναι στην οθόνη τους . Ουφ…
Μετά από όλα αυτά, ο Γιώργος ξαπλωνει να ξεκουραστει και τον σκεπαζω με τον υπνόσακο, παραβλεποντας τις διαμαρτυριες του ότι δεν χρειάζεται σκεπασμα. Πλέουμε με 15-20 κόμβους άνεμο, τα κύματα μοιαζουν ακομη μεγαλύτερα και ο Stubby είναι παντα στο τιμονι.
.22:00 Ξαφνικά ένα τεράστιο κύμα αποπροσανατολίζει το Hydrovane, τα κλειδωμενο πηδάλιο στριβει και ο Stubby δεν μπορεί να μας επαναφερει στην πορεια. Το Φιλίζι ορτσαρει και η Τζένοα χτύπιεται Πανδαιμόνιο!!!
22.30 Με το που ξαναβρηκαμε ισορροπια, βλέπουμε ενα τεράστιο καταμαυρο σύννεφο να έχει εμφανιστεί στα ανατολικά. Παίρνουμε δύο μουδες στην genoa, γιατι το σύννεφο πλησιάζει γρήγορα. Παλεύουμε με την καταιγίδα, άνεμος με ριπες έως 32 kts μας μαστιγωνει και η θάλασσα ολόγυρα βράζει. Καταρρακτώδης βροχη πέφτει για τα επόμενα 90 λεπτά. Ο Γιώργος εχει παρει το τιμονι στο χέρι – ο χαζος ο Στουμπυ δεν μπορεί να τα βγαλει περα με το μπουρινι
23:45 Η καταιγίδα έχει φύγει, αλλά ο ουρανός είναι ακόμα βαρυς και σκοτεινός. Βάζουμε τη μηχανή για να φορτίσουν οι μπαταρίες.
Παρασκευή 3 Φεβρουαριου
00:30 Ο κινητήρας είναι σε λειτουργία μα οι αυτοματοι δεν μπορούν να σταθεροποιήσουν το σκαφος. Ο Γιώργος ανησυχεί για τον καιρό μα εγω προσπαθώ να τον πεισω να ξαπλώσει να ανακτησει δυναμεις. Ο άνεμος έχει μειωθεί δραματικά στε 8 kts! μα τα κύματα είναι ακόμα μεγάλα και η θάλασσα πολυ αναστατωμενη, πιθανότατα από υποβρύχια ρεύματα.
2:00 Η ταχύτητα μας έχει πέσει στο 4 kts. Η genoa είναι ταλαντευεται με την κίνηση του σκαφους και χτυπα αδεια απο ανεμο. Ο Γιώργος ξυπνα ξανά και ξανά και τελικα ανοιγουμε την μαιστρα. Ο ουρανός είναι συννεφιασμένος και η νύχτα κατασκοτεινη. Ο άνεμος έρχεται από 90 μοιρες τώρα,μα είναι πολύ αδύναμος για να γεμίσει τα πανιά, και αυτα χτυπουν στα ξαρτια . Μετά από 15 λεπτά μαζευουμε την μαιστρα και μενουμε με την Τζένοα. Κάθε φορά που ερχεται ένα πιο μεγαλο κύμα και το Φιλίζι γερνει, η genoa χτυπαει με εναν κροτο φριχτο
3:00 Ο άνεμος γυρισε ξανα απο πριμα και πλέουμε με 5-5,5 kts. Γιορτάζουμε την υπεροχη αλλαγη τρωγοντας πατατάκια και τυρί Comte. Γιώργος κοιμάται για 1,5 ώρα στο κοκπιτ, ρωτωντας καθε λιγο αν όλα είναι εντάξει, κανει δηλαδη Marine Sleep. Είμαι κουρασμένη πάρα πολύ ομως βασταω γερα, παραμένοντας σε εγρήγορση και ελεγχοντας καθρ τοσο το ρανταρ για μια πιθανή καταιγίδα…