Ημερολόγιο Φιλίζι – Φεύγουμε για  Αυστραλία

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2022

Norsup island, East Malekula, Vanuatu 16º 03’ S 167º 24’ E

06:00 Ο ανατολικός άνεμος  που φυσούσε επί μέρες έπεσε κι έμεινε μόνο το swell που μας λίκνιζε όλη τη νύχτα. Ο Γιώργος  μελετάει  το νέο μετεωρολογικό δελτίο

-«Έχουμε καλό παράθυρο καιρού για να φύγουμε προς  Αυστραλία σε 5-6 ημέρες», λέει χαμογελώντας. Το πέρασμα Vanuatu – Australia είναι περίπου 1.100 ναυτικά μίλια (2.100 χλμ), ιστιοπλοΐα  8-10 ημερών και ο αποχαιρετισμός μας στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό. Η σκέψη του μακρινού ταξιδιού μας γεμίζει χαρά και δέος. Η  μελαγχολία για όσα αφήνουμε πίσω χάνεται με την σκέψη της θαλασσινής περιπέτειας που έχουμε μπροστά μας Αυστραλία, Ινδονησία, Μαλαισία, Ταϊλάνδη.

Η πρόγνωση δίνει ανατολικούς – νοτιοανατολικούς άνεμους, άρα η πλεύση μας θα είναι ανοιχτή, ευχάριστη αλλαγή μετά από δυο περάσματα όρτσα. Θα κάνουμε έξοδο από το Vanuatu στο λιμάνι Luganville (EspirituSanto). Προορισμός μας  (Port of Entry) είναι το  Mackay που βρίσκεται κοντά στα νησιά του Barrier Reef, ώστε να προλάβουμε να τα επισκεφθούμε, πριν ξεκινήσει το επόμενο cyclone season, το Νοέμβριο.

07:30 Απαλό κύμα χαϊδεύει τη γλώσσα άμμου που εμφανίστηκε στην άκρη  του μικρού νησιού, με την άμπωτη. Ένας άνδρας τραβά την ξύλινη πιρόγα του στη θάλασσα και ξεκινά ψάρεμα  με συρτή. Μια αλουμινένια βάρκα πλησιάζει την αμμουδιά, επιβιβάζονται ένα τσούρμο παιδιά και ξεκινούν προς την απέναντι ακτή όπου βρίσκονται  τα σχολεία του Malampa Province. Μια πιρόγα πλησιάζει το ΦΙλίζι, ο ηλικιωμένος άνδρας μας φέρνει παπάγιες και μπανάνες,  ευχαριστία για μια μπάλα βόλεϊ που δώσαμε χθες στα παιδιά.

Περνάμε το πρωί μας μελετώντας τους  κανονισμούς της Αυστραλίας, ποια τρόφιμα επιτρέπονται στο σκάφος, ποια απαγορεύονται. Η  χώρα των καγκουρό έχει το δικό της οικοσύστημα, οι έλεγχοι Biosecurity  είναι αυστηροί  και κοστίζουν ακριβά.  Μετά, βουτάμε στη θάλασσα και  τρίβουμε τα ύφαλα του σκάφους με σπάτουλες.  Αν και βάψαμε την ειδική μουράβια (antifouiling) μόλις πριν 5 μήνες, τα ύφαλα του Φιλίζι τώρα μοιάζουν με κινούμενο κοραλλιογενή ύφαλο, όπου ανάμεσα στα διάφορα στρείδια και φύκια  κατοικούν και αμέτρητα μικρά καβούρια –  δύσκολα μένει καθαρό ένα σκάφος σε τούτες τις γεμάτες ζωή θάλασσες… Μετά από 1,5 ώρα έχουμε καθαρίσει το μισό  και  σταματάμε. Πολύ όμορφη μέρα για να  εξαντληθούμε με το τρίψιμο. Ανεβαίνουμε στα πλωτά μας και πάμε προς το νησί.

Στην ακροθαλασσιά ένας νέος  ο Jon (17) κι ένα αγόρι ο  Yaoko (12), κωπηλατούν  με μια  μικρή πιρόγα, τους γνωρίσαμε χθες, όπως και πολλούς άλλους, όταν βγήκαμε να περπατήσουμε. Ο Γιώργος παίρνει στο kayak τον Yaoko κι εγώ δίνω  το SUP στον Jon. Πριν περάσει πολλή ώρα, ο Γιώργος κάνει βόλτες με την πιρόγα και 3-4  παιδιά και κάνουν βόλτες με τα πλωτά μας. Τα παιδιά  ζουν στο  Chimbirbir, ένα από τα τρία χωριά του νησιού Norsup.  Συνολικά, 100 άνθρωποι ζουν στο μικρό νησί, το  70% από αυτούς πρέπει να  είναι παιδιά κάτω από 15 ετών, όπως ισχύει για  τον γενικό πληθυσμό του Vanuatu. Τα «χωριά» είναι  όμορφα και φροντισμένα, με σπίτια   κατασκευασμένα από ξύλο, πλεγμένα φύλλα και bamboo και γύρω τους γη φυσική, φυτεμένη με καλλιέργειες. Το νησί είναι  μικροσκοπικό, το περπατήσαμε από άκρη σε άκρη  σε μισή ώρα σχεδόν. Το έδαφος του είναι εύφορο, όπως παντού στο ηφαιστιογενές Vanuatu. Εδώ  ευδοκιμούν όσα οι ντόπιοι χρειάζονται, taro, kasawa, yam, papaya, banana, avocado, ανανάς, cacao, ρίζες kava από όπου φτιάχνουν το μεθυστικό τους ποτό, tabaco για τα τσιγάρα τους και  πολλοί κοκοφοίνικες για τα απαραίτητα νερό και γάλα της καρύδας και το copra για το λάδι της. Κότες, κόκκορες και κοτόπουλα κυκλοφορούν ελεύθερα στο νησι, φυσικοί εξολοθρευτές του μεγάλου και πιο επικίνδυνοι εχθρού των ανθρώπων, της σαρανταποδαρούσας! Για νερό μαζεύουν  την βροχή κι έχουν κι ένα πηγάδι, μάλλον αλμυρό. Οι άνθρωποι Ni-Vanuatu είναι   δεμένοι άρρηκτα  με την πατρογονική  γη στην οποία έχουν δικαίωμα  να ζήσουν για πάντα. Κι  αν ζουν χωρίς καθόλου χρήματα, η φύση, η γη και η θάλασσα   τους παρέχουν  μια ζωή απλή και  γαλήνια, κάτω από  την δύναμη και την επιρροή του «kastom», των εθίμων και παραδόσεων του τόπου (θα γράψουμε για το kastom σε επόμενο άρθρο).

Ο Γιώργος μαθαίνει στον Yaoko κολύμπι και πως να κάνει «εξίσωση πίεσης» στις βαθιές βουτιές. Ο μικρός  μαθαίνει γρήγορα. Ο Γιώργος γυρνά στο Φιλίζι, φέρνει και του κάνει δώρο μια μάσκα κολύμβησης, αναπνευστήρα και βατραχοπέδιλα. Η χαρά όλων είναι εμφανής, η προσωπική  ιδιοκτησία κάποιου αντικειμένου είναι φαίνεται μια έννοια  αόριστη για τις φυλές του Ειρηνικού Ωκεανού. Κάθε φορά που δωρίζουμε κάτι σε ένα παιδί, είναι σαν να το δωρίζουμε σε όλους.

Το μεσημέρι στο Φιλίζι, ξεχωρίζουμε όλα τα τρόφιμα  μας που μπορεί να κατασχεθούν  στην Αυστραλία μακαρόνια, ρύζι, noodles, φακές, φασόλια, ζάχαρη κλπ και όλα τα «δώρα» που μας έχουν απομείνει, υφάσματα για ρούχα, τετράδια, μολύβια, στυλό, χάρακες, μπογιές, ρούχα κλπ, τα βάζουμε σε δυο μεγάλες τσάντες.

Το απόγευμα  βγαίνουμε έξω κωπηλατώντας με την βάρκα μας  κι αμέσως μαζεύεται κόσμος. Τα γλυκύτατα μικρά κορίτσια Rosalin, Rolin, Julia, Santra, Leriana που περπατούσαμε μαζί  χθες το απόγευμα είναι όλες εδώ. Μοιράζουμε τα πράγματα και παίρνουμε για αντάλλαγμα καρύδες, μπανάνες και παπάγια.

Η όμορφη ημέρα τελειώνει με κουβέντα και sundowners στους μοναδικούς μας γείτονες που επέστρεψαν πρόσφατα από  το ταξίδι  τους στην Ελλάδα, Jim NZ & Don AUS στο s/v Office Site, ένα  καταμαράν Lagoon 52 πόδια. Δίπλα σε αυτό το σκάφος, το Φιλίζι μοιάζει σαν παιδικό παιχνίδι και το νησί Norsup σαν ταξίδι στον χρόνο.

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου

Norsup to Luganville, Espiritu Santo island.

14:30 Μετά από 40 ΝΜ  σε 7,5 ώρες ταξίδι  με απολαυστική πλεύση downwind  μπαίνουμε  στο κανάλι του Luganville με 1,5 knot ευνοϊκό ρεύμα. Το τηλέφωνο χτυπά, είναι ο Chief Sekor μεγάλος αρχηγός από το νησί Ambrym διοργανωτής του συγκλονιστικού πολιτιστικού φεστιβάλ Back to My Roots στο οποίο παρευρεθήκαμε την προηγούμενη εβδομάδα.  Ο Chief Sekor μας εύχεται καλό ταξίδι και καλή αντάμωση, είναι συγκινητικό. Θα ξανασυναντηθούμε άραγε κάποτε? Η σελίδα του Sailing FIlizi  στο facebook  και το κανάλι μας στο youtube  θα  κάνει ότι  καλύτερο για  να τον στηρίξει. Έχουμε πολλές και σπουδαίες εμπειρίες  από το Vanuatu. Πρέπει να βρούμε χρόνο και ησυχία για να συμπληρώσουμε όσα λείπουν από το Ημερολόγιο  του Φιλίζι.  Ρίχνουμε άγκυρα μπροστά  στο Beachfront resort  και πάμε με το tender -κόντρα στο κύμα και μούσκεμα – ως την μικρή προβλήτα   του Santo Hardware   για  παγωτό και λίγες προμήθειες.

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2022 

Luganville to Ratua

07:00  -«Το σημαντικό είναι να μην τραυματίσουμε την μέση μας!», λέω στον καπετάνιο μου. Στο Luganville δεν υπάρχει σταθμός καυσίμων ειδικός για σκάφη, πρέπει να κουβαλήσουμε το πετρέλαιο με μπιτόνια. Παίρνουμε τέσσερα άδεια μπιτόνια των 20 λίτρων και πάμε με την βάρκα στην πόλη. Επιστρέφουμε φορτωμένοι στα όρια, ευτυχώς δεν φυσάει καθόλου και η διαδρομή σήμερα  είναι εύκολη. Φτάνουμε στο Φιλίζι, τα αδειάζουμε μέσα στην δεξαμενή  και ξαναφεύγουμε για  ακόμη 2 μπιτόνια – μικρή η βάρκα μας. Εννοείται, πονάει η μέση και των δυο μας.

Τελειώνουμε την μετάγγιση, προσθέσαμε 120 λίτρα πετρέλαιο, έχουμε ακόμη 4Χ20 αποθηκευμένα για ώρα ανάγκης, υπάρχουν συνολικά 480 λίτρα καυσίμου στο Φιλίζι, το οποίο μπορεί να καλύψει περίπου 900 μίλια, αν χρειαστεί, αν και ελπίζουμε οτι θα ταξιδέψουμε με τα πανιά μας.

Μετά από σχετική έρευνα, ετοιμάζουμε και στέλνουμε με email  στο Australian Border Force  την απαραίτητη ειδοποίηση της άφιξης μας (Small Craft Arrival Notification)

15:00 Διαπλέουμε ταχύτατα το Δεύτερο Κανάλι  ανάμεσα στα νησιά  Santo και Aore  με δυνατό ευνοϊκό ρεύμα 2-4 knots λόγω του incoming tide. Μετά από 10 ΝΜ ρίχνουμε άγκυρα στα 13μ, στο όμορφο αγκυροβόλιο  του νησιού Ratua, όπου έχουμε έρθει ξανά πριν από ένα μήνα. Όνειρο!

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2022 – Ratua island

07:00 Το νέο δελτίο καιρού είναι λίγο χειρότερο, προβλέπει κάποια μπουρίνια, κάποιες ημέρες με δυνατό άνεμο και βροχή και κάποιες μέρες με άπνοια.  Από το πρωί στέλνουμε email  στις μαρίνες της ανατολικής ακτής και μελετάμε το ταξίδι. Η προσέγγιση στην ακτή της Αυστραλίας  δεν είναι απλή υπόθεση, η ανατολική πλευρά της Ηπείρου  περιβάλλεται από το Great Barrier Reef , τον μεγαλύτερο κοραλλιογενή ύφαλο Φράγμα του πλανήτη μας, οπότε πρέπει να βρούμε την κατάλληλη πορεία. Ο Γιώργος εξετάζει λεπτομερώς το «Hydrographer’s Passage», μια διαδρομή  που ανακάλυψε και χαρτογράφησε το 1983 ο James Bond (!!!), πλοίαρχος του Ναυτικού της Αυστραλίας, και που  είναι το λογικό πέρασμα προς το  Mackay. Ανησυχεί, σε πολλά σημεία το ρεύμα που μπορεί να συναντήσουμε ίσως να είναι πολύ δυνατό.

Βουτάμε στο νερό και συνεχίζουμε το καθάρισμα των υφάλων του Φιλίζι. Μετά από μια ώρα, έτοιμοι και καθαροί πάμε για κολύμπι στον όμορφο ύφαλο του Ratua. Μια μεγάλη χελώνα ξαφνιάζεται από την παρουσία μας αλλά παραμένει κοντά σαν για να ελέγξει τις κινήσεις μας. Μετά από λίγο αντιλαμβανόμαστε το γιατί,  τρεις   χελώνες  κοιμούνται στο βυθό, πάνω στα μαλακά κοράλλια. Απομακρυνόμαστε ήσυχα για να μην τις τρομάξουμε κι επιστρέφουμε στο Φιλίζι.  Λίγη ώρα αργότερα έρχονται τα σκάφη που γνωρίσαμε στο Nobul του Ambrym, s/y Rondo USA, sy Wizz USA  και sy Utopia AUS, σε όλα οικογένειες με παιδιά, μεγάλη χαρά που τους ξαναβλέπουμε. Οι συναντήσεις  των ιστιοπλόων στις άκρες της γης έχουν μια αίσθηση ιδιαίτερη,  μια μοναδική αίσθηση αλληλεγγύης.