ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΦΙΛΙΖΙ – Φίτζι – Νέα Καληδονία 700 ναυτικά μίλια

Σάββατο 14 Μαΐου, 2022

«Αν η απόφαση να αποπλεύσουμε ήταν σωστή, θα κριθεί  στο τέλος»,  σκεφτόμουν αγχωμένη, στην πρώτη μου νυχτερινή βάρδια. Γύρω  σκοτάδι, ο άνεμος  σφυρίζει, ο ωκεανός φουρτουνιασμένος κι εμείς μόνοι μέσα στην απεραντοσύνη. Τα κύματα  περνούν πάνω απ’ την πλώρη και μας καταβρέχουν.  Το Φιλίζι πλέει  σαν   αγριεμένος ταύρος  σε ροντέο κι εμείς παλεύουμε να ισορροπήσουμε, δεμένοι με  ιμάντες ασφαλείας (life harnesses).

Πάντα έτσι είμαι εγώ, έχω φοβερό  άγχος πριν ξεκινήσουμε και όλη την πρώτη μέρα  του ταξιδιού. Έχουμε κι οι δυο ξεχάσει τα ωκεάνια περάσματα,  λόγω της πανδημίας. Τώρα καθόμαστε με τον καπετάνιο μου στην Brasserie Le Bout du Monde (Η Άκρη του Κόσμου) στην μαρίνα Port Moselle κι απολαμβάνουμε  εξαιρετικό καφέ και γαλλικό  κρουασάν. Φτάσαμε χωρίς ζημιές  και στην σωστή στιγμή, πριν ο καιρός χειροτερέψει Κι αν σήμερα ο άνεμος φυσάει τρελά, το Φιλίζι είναι δεμένο κι ασφαλές στην πλωτή προβλήτα επισκεπτών.

Τελικά, η απόφαση ήταν  σωστή.

Σάββατο 7 Μαΐου

06.00 Νομίζω πως δεν κοιμήθηκα ούτε μια ώρα όλη νύχτα,   στο μυαλό μου  τριγύριζαν χίλιες σκέψεις κι αγωνίες. Η πρώτη είναι ο καιρός, η μετεωρολογική πρόβλεψη  είναι  νότιος – νοτιοανατολικός άνεμος   18-25 κόμβων, που θα γυρίσει νοτιανατολικός μετά από δυο μέρες –  θετικό για την πορεία μας. Σε πέντε μέρες (οριακό) περιμένουμει ένα υψηλό βαρομετρικό με 45  κόμβους αέρα και κύματα 4-5 μέτρα. «Σε ότι γράφει το μετεωρολογικό δελτίο  να προσθέτεις 10 κόμβους»,  έλεγε χθες η  Cheryl! Η Φωνή της Λογικής προειδοποιεί, αν πάθουμε οποιαδήποτε ζημιά  στο σκάφος και καθυστερήσουμε, θα βρεθούμε σε “Squash Zone”όπως  μας έγραψε ο μετεωρολόγος Met Bob, σε  άσχημες καιρικές συνθήκες. Είναι κι αυτή η  φοβερή ιστορία  που μας είπε ο  Tim, τα λόγια του  με έχουν στοιχειώσει από προχθές: στο  πέρασμα Χαβάη – Ταϊτή  που έκαναν αυτός  και η γυναίκα του  με το καταμαράν τους,  χτύπησαν ένα κοντέινερ κι άνοιξε ολόκληρη τρύπα στον ένα πλωτήρα.  Ο χειρότερος μου εφιάλτης. Τινάζω με την παλάμη μου  τον αέρα, διώχνω τις άσχημες σκέψεις. Φεύγουμε για ταξίδι ωκεάνιο, σκέφτομαι και πετάγομαι από το κρεββάτι.

Ο Γιώργος  μου δίνει ένα  φλυτζάνι μυρωδάτο ελληνικό καφέ. Αγκαλιαζόμαστε. Σήμερα είναι μια σπουδαία μέρα. Ανοίγουμε πανιά για το πέρασμα Φίτζι – Νέα Καληδονία, απόσταση 660 ναυτικά μίλια από την Vuda ως το πέρασμα του  Havannah Canal και μετά ακόμα 40 ν.μ ως την Noumea, μέσα στο barrier reef που περικλείει το νησί, προστατευμένα από τα κύματα του ωκεανού. Ο καπετάνιος μου υπολογίζει το ταξίδι,  με μέσο όρο ταχύτητας  5,5 κόμβους, 132 ΝΜ την ημέρα  θα χρειαστούμε 5 εικοσιτετράωρα, δηλαδή θα φτάσουμε Πέμπτη πρωί όταν ο καιρός θα έχει αρχίσει να φορτώνει. Αν πάμε πιο γρήγορα και φτάσουμε Τετάρτη βράδυ, ο καιρός θα είναι καλύτερος αλλά θα είναι επικίνδυνο να μπoύμε στο πέρασμα μέσα στο σκοτάδι. Θα δούμε…

08.30 Η προετοιμασία για το ταξίδι τελείωσε, ταχτοποιήσαμε τα πράγματα έτσι ώστε να μην πέσουν  όταν το σκάφος  θα γέρνει δεξιά. H τελευταία πινελιά, τοποθετούμε το τιμόνι και το κόκκινο πτερύγιο της Hydrovane,  το σπουδαίο  τιμόνι του ανέμου που μας ταξίδεψε  το  2017   3.150 ναυτικά μίλια σε 22 μερόνυχτα από τα νησιά Galapagos ως τα νησιά Marquesas.  Τώρα μένει να πάμε με το Φιλίζι στην ειδική προβλήτα του check out και μετά στο γραφείο για τις διατυπώσεις με τους τελωνειακούς.

Ο Γιώργος, γυρνάει το κλειδί της ανάφλεξης μα η μηχανή δεν ξεκινά. Δοκιμάζει ξανά, τίποτα.

-«@#&%! Η μπαταρία της μηχανής ψόφησε. Ευτυχώς έχουμε λύση για αυτό, να είναι καλά ο άγιος άνθρωπος, ο φίλος μας ο Heinze (sy Nok)», λέει ο καπετάνιος μου και  γυρνά έναν διακόπτη που τοποθέτησε πρόσφατα μαζί με τον Heinze που συνδέει την  παλιά start upμπαταρία της μηχανής με τις  καινούργιες μπαταρίες service. Γυρνά ξανά το κλειδί, η μηχανή Yanmar ξεκινά αμέσως. Να ρισκάρουμε να ξεκινήσουμε με αυτή  τη μπαταρία  για να αγοράσουμε νέα στην Ν.Κ όπου θα έχουμε πολλές επιλογές ή να πάρουμε τώρα μια καινούργια από το Yacht Shop  της  Vuda? O Stephen από το διπλανό σκάφος προσφέρεται να βοηθήσει και μας φέρνει μια χρησιμοποιημένη μπαταρία AGM, από αυτές που άλλαξε πρόσφατα ο φίλος  Heinze.

–«Την μέτρησα 12,7 V, μια χαρά! Καλό ταξίδι!», λέει. Κατεβάζουμε την μπαταρία κάτω μαζί.

-«Η μέση μου », λέει  ο Γιώργος κάνοντας  ένα μορφασμό.

-«Θα είναι αδύνατο να αλλάξουμε την μπαταρία εν πλω, τόσο βαριά, μέσα στα κύματα. Καλύτερα τώρα, εδώ που  η θάλασσα είναι ήσυχη και έχουμε βοήθεια», λέω φοβούμενη τα χειρότερα.

Η Lote φτάνει με την βάρκα  και με δυο άνετους ελιγμούς λύνει τις μακριές πρυμάτσες μας από τα ρεμέτζα (mooring ball). Έρχεται μαζί και μας βοηθά να δέσουμε στην προβλήτα checkout,  δίπλα στο τόσο  όμορφο εστιατορίου Boatshed, δίπλα  στο γρασίδι όπου κάναμε yoga  τα πρωινά στις 7  μαζί  τους φίλους μας. Πόσες αναμνήσεις!

-«Θα  περιμένω να γυρίσετε για να σας αποχαιρετίσουμε», λέει, η ικανότατη και έξυπνη  Lote,  μέλος της  οικογένειας της Vuda marina που θα θυμόμαστε  πάντα. Πάμε στο γραφείο για τις διατυπώσεις με τους τελωνειακούς και το biosecurity. Ο καπετάνιος μου συμπληρώνει  τα έγγραφα. Η τελωνειακός μας  δίνει το Clearance, χαρτί εξόδου από τα Φίτζι και το προωθώ στην Νέα Καληδονία, είναι το τελευταίο από  τα έγγραφα που  ζήτησαν για να μας επιτρέψουν την είσοδο. Μόλις τελειώνουν με εμάς οι τελωνειακοί ξεκινούν την διαδικασία με τους Βραζιλιάνους Renato & Fernando  από το sy Free Wind 38, που  φεύγουν κι αυτοί σήμερα για την Νέα Καληδονία. Οι δυο άνδρες είναι ενθουσιασμένοι για το ταξίδι,

-“Το δελτίο καιρού είναι τέλειο! Ο άνεμος είναι το καύσιμο μας, θα ταξιδέψουμε ωραία και γρήγορα!». Ωραίο να ταξιδεύουμε μαζί με άλλο σκάφος, για όσο λίγο θα είμαστε μαζί.

Κοιτάζω γύρω αγκαλιάζοντας με το βλέμμα μου  τον οικείο χώρο και τα πρόσωπα που μας έκαναν να νιώθουμε σαν στο  ήταν σπίτι μας για την δύσκολη περίοδο του Covid19. Αποχαιρετιζόμαστε με  την καπετάνισσα Gillian, τον Tom, τους ανθρώπους της μαρίνας. Τα κορίτσια του γραφείου, η   πολύτιμη  Jashinta  μας και η γλυκύτατη Ma μας δίνουν  αναμνηστικά μπλουζάκια & sarong και μια  cartε postal  με ένα μήνυμα  συγκινητικό. Ο χρόνος μετρά αντίστροφα. Φεύγουμε!

Στην προβλήτα ckeck out μας  περιμένουν οι άνθρωποι της μαρίνας. Η  Lote μου δίνει μια  όμορφη γιρλάντα από  λουλούδια. Ο  μάνατζερ της Vuda, Adam  στέκεται παραδίπλα  και λέει:

-“We are here to wish you fair winds and following seas. We know Filizi will take you to safe lands. There is a saying that, there’s small ships and there’s  big ships, but  there is nothing like friendships, and we hope that you guys have enjoyed your time here, we know that we have enjoyed having you guys here  and we really look forward to having you  here again and seeing how your adventure continues”, λέει και δύσκολα κρατάω τα δάκρυα μου.

Η κιθάρα ξεκινά μια μελωδία γλυκιά και νοσταλγική, όλοι τραγουδούν στη γλώσσα του Φίτζι το τραγούδι  του αποχαιρετισμού της Vuda marina. Η καρδιά μου χτυπά δυνατά. Θα μπορούσα να μείνω για πάντα σε αυτή τη υπέροχη χώρα με τους φιλόξενους ανθρώπους, πρέπει όμως να συνεχίσουμε, ώσπου να γυρίσουμε κάποτε πίσω στην Ελλάδα. Σφίγγουμε χέρια, αγκαλιές, τα μάτια δακρύζουν. Οι άνθρωποι όπως εμείς εδώ,   έχουμε μάθει να ζούμε έτσι, κοιτάζοντας τους φίλους  να μακραίνουν στον ορίζοντα. Σιγά σιγά μένουμε  μόνοι μαζί με τον   Adam.

-«Να σας βοηθήσω να λύσετε», λέει

Ο Γιώργος γυρνά το κλειδί  της μηχανής,  μα δεν γίνεται τίποτα, η μπαταρία δεν μπόρεσε να φορτίσει. Τρομερό timing! Ο Adam που μας έχει σώσει  σε διάφορες δύσκολες φάσεις, προσφέρεται να βοηθήσει. Δοκιμάζουν μαζί με τον Γιώργο να τοποθετήσουν την μπαταρία AGM του Heinze, που όμως είναι πολύ μεγάλη σε μέγεθος και δεν χωράει στον ειδικό χώρο. Τελικά πηγαίνουν μαζί στο Yacht Shop, ο καπετάνιος μου αγοράζει μια καινούργια μπαταρία, ο Adam  την κουβαλάει στο Φιλίζι και την τοποθετούν μαζί.  Έτοιμοι!

Λύνουμε τους κάβους και βγαίνουμε για τελευταία φορά – σε αυτόν τον  πρώτο γύρο του κόσμου –  από το όμορφο λιμάνι. Η ώρα είναι 11 πμ. Μπροστά, προπορεύονται οι Βραζιλιάνοι του sy Free Wind.

14.00 Πλέουμε  με την μηχανή, πορεία 210º κόντρα στον ελάχιστο νότιο άνεμο για περίπου 20ΝΜ  ως το Navula  passage, ένα από  τα πέρασματα  του  υφάλου που περικλείει το νησί  Viti Levu.  Η ημέρα είναι υπέροχη, λαμπερή, ο ουρανός γαλανός χωρίς ούτε ένα σύννεφο. Είμαστε χαρούμενοι, ενθουσιασμένοι! Ο ωκεανός μας καλεί να ταξιδέψουμε ξανά.

Κατεβαίνω και  βράζω 1,5 πακέτο μακαρόνια  και σάλτσα ντομάτα για να υπάρχει έτοιμο φαγητό, μέχρι ο οργανισμός μας να συνηθίσει τον θαλασσινό ρυθμό.  Αν το δελτίο καιρού που έχουμε είναι σωστό, ως  το βράδυ  θα ταξιδεύουμε γρήγορα κι ωραία κι αύριο  το βράδυ ο αέρας θα δυναμώσει λίγο ακόμα.

14.00 Μπαίνουμε στο πέρασμα, ανοίγουμε πανιά και παίρνουμε πορεία 245º,  ευθεία γραμμή  για το πέρασμα Havannah  στην Νέα Καληδονία! Το Φιλίζι μοιάζει να πετάει (από χαρά?) πάνω στα απαλά κύματα,  με  ταχύτητα 6,8-7,5 kts. Για τις επόμενες ώρες, όσο  βρισκόμαστε στην «σκιά» του, το  νησί μας προστατεύει από τα ωκεάνια κύματα. Το ταξίδι μας είναι ονειρεμένο. Και πόσο πολύ μας είχε λείψει…

Ο μετρητής δείχνει 34.076 ναυτικά μίλια,  (1 ναυτικό μίλι = 1.852 μέτρα)  τόσα έχουμε κάνει με το Φιλίζι από την ημέρα που το αποκτήσαμε, το 2006. Η περίμετρος της Γης στον Ισημερινό  είναι 21.600 ναυτικά μίλια, δηλαδή σαν  έχουμε κάνει 1,5 φορά την περίμετρο και συνεχίζουμε

17.30 Ο ήλιος πλησιάζει στην δύση. Το νησί Viti Levu  έχει πια χαθεί στον ορίζοντα. Αντίο αγαπημένο Φίτζι, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ! Ο άνεμος  δυναμώνει 18-23 kts  από τις 90º. Κατεβαίνω να ελέγξω για νερά κάτω από το κρεββάτι μας στη πλώρη –  είχαμε  μια διαρροή  εκεί μα την  επισκευάσαμε το 2020. Σηκώνω το στρώμα και βλέπω με φρίκη ότι η σεντίνα της πλώρης κάτω από το κρεββάτι έχει γεμίσει με  νερό θαλασσινό! Το σημείο αυτό δεν ενώνεται με τις υπόλοιπες σεντίνες του σκάφους, οπότε  δεν υπάρχει αντλία. Έρχεται ο Γιώργος κι αδειάζουμε το νερό χρησιμοποιώντας δυο δοχεία.  Αποφασίζουμε να  τραβήξουμε το στρώμα και  να αφήσουμε ανοιχτά για να ελέγχουμε  την κατάσταση.

20.00 Όσο η νύχτα  προχωράει τα κύματα γίνονται  ακανόνιστα και το κούνημα πιο βίαιο. Ο καπετάνιος μου κάνει trimming   στα πανιά και στο τιμόνι του ανέμου, το Φιλίζι ταξιδεύει γρήγορα με 7-7,5 kts. Γύρω είναι σκοτεινά και δεν μπορούμε να δούμε τα κύματα, που έρχονται από το πλάι και χτυπούν  σαν «χαστούκια» το Φιλίζι.  Κάποια από τα  κύματα είναι μεγάλα σαν βουνά,  το Hydrovane τιμόνι του ανέμου χάνει τον έλεγχο, το τιμόνι  λύνεται και το σκάφος ορτσάρει. Πρέπει να είμαστε απόλυτα συγκεντρωμένοι, αφοσιωμένοι ο καθένας στην βάρδια του.

23.00 Ο Γιώργος ξαπλώνει στο  cockpit, φορώντας το σωσίβιο του και δεμένος με  σχοινί. Μένει ξαπλωμένος περίπου  μια ώρα, αλλά με κάθε δυνατή ριπή του ανέμου  ξυπνάει και  ρωτά

-«Πώς πάμε? Όλα εντάξει?»

Τον καθησυχάζω «όλα εντάξει, κοιμήσου», να ξεκουραστεί. Η μεγαλύτερη ανησυχία μου είναι να μην εξαντληθεί ο καπετάνιος μου. Τον κοιτάζω που κοιμάται, νιώθω  ασφάλεια που βρίσκεται κοντά μου εδώ στο cockpit. Μια δυνατή  ριπή ανέμου, ένα μεγάλο κύμα, διορθώνω το τιμόνι – όλα καλά. Τα μάτια μου βαραίνουν μα είμαι σε υπερένταση. Ξεσυνήθισα τα ωκεάνια ταξίδια, έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια από το μεγάλο πέρασμα Bora- Bora – Palmerston Cook islands – Tonga- Fiji.

Κυριακή 8 Μαίου 2022

01.00 Φορώντας αδιάβροχο, σκούφο, φακό κεφαλής, σωσίβιο  και δεμένη με σχοινί, τυλίγομαι με το sleeping bag και  ξαπλώνω στο cockpit, ενώ ο καπετάνιος μου αναλαμβάνει. Πρέπει  να κοιμηθώ για να πάρω δυνάμεις αλλά για μένα ο ύπνος δεν  ήταν εύκολος ποτέ. Το σκάφος κουνιέται βίαια, ο άνεμος σφυρίζει απειλητικός και μοιάζει να δυναμώνει ολοένα. Μετά από λίγα λεπτά αρχίζει να βρέχει. ΟΚ, ας σηκωθώ.

Μπαίνω στο σκάφος για  έλεγχο. Με τον φακό  στο κόκκινο φως εντοπίζω σταγόνες νερού πάνω στο chart table, που φαίνεται πως έπεσαν από τα μεγάλα παράθυρα. Τα σκουπίζω με μια πετσέτα και ψάχνω ψηλαφώντας  πάνω από τον πίνακα με τις ηλεκτρικές ασφάλειες. Ξεφυσάω με ανακούφιση. Ευτυχώς εκεί είναι στεγνά!

Η νύχτα  περνά με ένταση και προσπάθεια. Είχα ξεχάσει πόσο δύσκολο είναι απλά και μόνο να κρατιέσαι σταθερά για να μην πέσεις, σε τέτοια μεγάλη   φουρτούνα. Παίρνω ένα depon, έχω  πονοκέφαλο, όπως πάντα τις πρώτες μέρες – είναι από το κούνημα. Κάθε  τρεις ώρες αδειάζουμε τα νερά  κάτω από το κρεββάτι  της  πλώρης,  κι είναι δουλειά  επίπονη γιατί το σημείο είναι άβολο, το σκάφος γέρνει 30º και  η πλώρη ανεβοκατεβαίνει   σαν roller coaster!

04.15 Βγαίνω έξω στο cockpit ιδρωμένη από την προσπάθεια  με τα νερά. Βάζω στο στόμα μου μια καραμέλα Fisherman’s Friend, από αυτές που καίνε και με κρατούν alert.   Το φως ναυσιπλοΐας  του  Free Wind, γλυκιά παρέα στην μοναξιά  μας,  συνέχεια μακραίνει στον ορίζοντα πίσω μας.

Ο ουρανός καθάρισε τα άστρα λάμπουν, ο αστερισμός του σκορπιού μεσουρανεί και ο Σταυρός του Νότου πάει να δύσει. Στα ανατολικά οι τρεις  λαμπροί πλανήτες, Αφροδίτη, Δίας και Άρης, έχουν έρθει σε τέλεια ευθυγράμμιση,  θέαμα  συγκλονιστικό.

«… ο μπούσουλας είναι που στρέφει, ή το καράβι ?….», μου έρχεται στο μυαλό το μελοποιημένο ποίημα του Καββαδία και το τραγουδάω μέσα μου, όρθια πίσω από το τιμόνι, παρακολουθώντας την πυξίδα  που γυρνά και την γωνία του ανέμου. Δεμένη με τον ιμάντα πάνω στο backstay, έχοντας ένταση σε κάθε  μυ του σώματος μου ώστε να στέκομαι όρθια  στην θέση μου, μέσα στην αντάρα. Ο άνεμος σφυρίζει στα ξάρτια  και τα κύματα μου ρίχνουν spray. Τραβάω τον σκούφο να σκεπάσει τ’ αυτιά μου- έχει  δροσιά το βράδι στον ωκεανό, ακόμα και στους τροπικούς.

05.45 Τις τελευταίες ώρες ο άνεμος  σταθεροποιήθηκε στα 25 kts με ριπές 30 kts – το μόνο σταθερό απόψε. Ξημερώνει κι είναι χαρά όταν διαλύεται το σκοτάδι, μετά από μια νύχτα σαν αυτή. Θα ήθελα πολύ  έναν καφέ αλλά με τις τωρινές συνθήκες δεν ρισκάρω να  βράσω νερό.

09.00 Ο Γιώργος είναι κλεισμένος μέσα και προσπαθεί να πάρει δελτίο καιρού. Στέλνει iridiumemail ζητώντας gfs, μα ο server επιστρέφει κενό μήνυμα.  Προσπαθεί ξανά και ξανά, ώσπου τα παρατά. Πώς γίνεται αυτό? Πριν από δυο μέρες ο καιρός ερχόταν σωστά! Ιδρωμένος και ζεσταμένος βγαίνει έξω για να πάρει ανάσα. Αναλαμβάνω δράση μήπως τα καταφέρω. Το σήμα του δορυφόρου δεν είναι δυνατό. Ανοίγω το hatch (συρταρωτό σκέπασμα από plexiglass που κλείνει το εσωτερικό του σκάφους)  και κάθομαι  έξω, στην κορυφή των σκαλιών, προστατευμένη από το spray hood (dodger).  Στο ένα χέρι κρατάω το iridium Go! Και στο άλλο το iPad mini, μέσα στην αδιάβροχη &  shock proof θήκη του. Ξαφνικά,  ένα κύμα τεράστιο έρχεται από την πλώρη, περνάει από την τρύπα  του  sprayhood από όπου περνούν τα μαντάρια   κι καταλήγει πάνω στο κεφάλι μου, στο iridium, στο iPad και  μετά μέσα στο σκάφος! Κοιτάζω σαν χαμένη την λίμνη που σχηματίζεται κάτω, μπροστά από το ψυγείο, ώσπου σε λίγο χάνεται, έχοντας εισχωρήσει κάτω από το πάτωμα, στους αποθηκευτικούς χώρους τροφίμων και στις σεντίνες. Τρέχω αμέσως κάτω, ξεπλένω τα ηλεκτρονικά με γλυκό νερό, τα στεγνώνω και ξεκινάω. Η κατάσταση είναι για γέλια και για κλάματα. Όλο το πάτωμα είναι βρεμένο, γλιστερό και γεμάτο αλάτι. Το σκάφος  γέρνει δεξιά πολύ κι εγώ  με το κεφάλι κόντρα στο ψυγείο, το ένα χέρι μου  στο πάτωμα για ισορροπία και με το άλλο να μαζεύω τα νερά με το σφουγγάρι και να στεγνώνω  συσκευασμένα τρόφιμα,   κρεμμύδια,  σκόρδα… Βγαίνω μετά από ώρα, ζαλισμένη σαν κοτόπουλο

11.00 Συμπληρώθηκαν  24 ώρες ταξιδιού, διανύσαμε 154 ναυτικά μίλια, μέσος όρος ταχύτητας 6,4 κόμβοι

Ύπνος Γιώργος 3,5 ώρες Καρίνα 2,5 ώρες

13.00 Ο άνεμος  φυσάει δυνατά και το Φιλίζι  ταξιδεύει γοργά προς την Νέα Καληδονία. Τρώμε αμύγδαλα και σταφίδες για πρωινό κι από ένα πιάτο μακαρόνια,  κρύα από το ψυγείο για μεσημεριανό. Ευτυχώς που μαγειρέψαμε! Ανταλλάσσουμε δορυφορικά sms με το sy FreeWind,  βρίσκονται 10 ΝΜ πίσω μας.

18.30 Ο ήλιος δύει, ο ουρανός γεμίζει χρώματα. Έχουμε αέρα δυνατό και κύμα μεγάλο. Ούτε σήμερα φάγαμε για βράδυ, φαίνεται πως η ένταση της περιπέτειας που ζούμε μας έχει κόψει την όρεξη, καλό αυτό. Το φως του sy Free Wind δεν διακρίνεται πια.

Δευτέρα 9 Μαίου, 2022

02.00 Η νύχτα περνάει με μπουρίνια, βροχές κι άνεμο έως 38 κόμβους, η  ιστιοπλοΐα είναι γρήγορη κι απαιτητική. Ο καπετάνιος μου ξαπλώνει και αποκοιμιέται αμέσως, είναι πραγματικά εξαντλημένος. Τις ώρες της βάρδιας, ακούω μουσική από το ηχείο του κινητού, στην τσέπη του αδιάβροχου. Τα ακουστικά  δεν βοηθούν σε αυτές τις συνθήκες, απομονώνουν τον ήχο του περιβάλλοντος κι αυτό είναι ανόητο κι επικίνδυνο. Επιστρέψαμε στην εποχή του τρανζίστορ, όπως είπε ο Γιώργος!

05.00 Μαύρα, βαριά σύννεφα μας έχουν κυκλώσει. Ένας κεραυνός φωτίζει τον ουρανό, ακριβώς στα αριστερά μας. Ο άνεμος που ως τώρα ερχόταν  από τις 90º  με ένταση 25-35kts,  πέφτει στα 15 kts και αρχίζει βροχή. Μπαίνω μέσα και κοιμάμαι στον καναπέ για δυο ώρες 6-8 πμ.

11.00 Συμπληρώθηκαν  48 ώρες ταξίδι. Το δεύτερο εικοσιτετράωρο διανύσαμε 160 ναυτικά μίλια με μέσο όρο ταχύτητας 6,666666667 😉

Απέχουμε 340 νμ από το Havannah pass

14.00 Ο καιρός έχει βελτιωθεί αισθητά! Τρώμε  μακαρόνια μαζί με τυρί Philadelphia, που ή είναι πιο νόστιμα σήμερα τρίτη μέρα  ή είναι μεγάλη η πείνα μας. Ο καπετάνιος μου ξαπλώνει στον καναπέ μέσα μα αντί να κοιμηθεί που είναι κατάκοπος, στέλνει μηνύματα από το δορυφορικό  στους Βραζιλιάνους, στην Βάσω στο Λονδίνο, στην Cheryl  πίσω στα Φίτζι, ζητώντας δελτίο καιρού, Εγώ διασκεδάζω στη βάρδια μου παρατηρώντας τα απίστευτα σχήματα που έχουν τα σύννεφα κι αναπολώ τί  τρελές ιστορίες θα λέγαμε με την αγαπημένη μου Τάτυ, άν ήταν εδώ…

17.00 Πέρασαν τρεις ώρες  και ο Γιώργος δεν κοιμήθηκε καθόλου. Στις 6μμ ξαπλώνω κι εγώ, μα δεν καταφέρνω να κοιμηθώ και βγαίνω έξω. Ο άνεμος έχει πέσει κι έχει γυρίσει πιο ανατολικός. Ο καπετάνιος μου αλλάζει πλεύση 10º πιο όρτσα στις 235º, για να πάμε πιο γρήγορα  και κυρίως για να περάσουμε νότια από το υποθαλάσσιο ηφαίστειο που βρίσκεται κάτω από τα νησιά  Vanuatu.

22.00 Ταξιδεύουμε με τη τζένοα στην 2^η μούδα, το ίδιο  στη μαΐστρα. Η πλεύση γίνεται  πιο στρωτή. Μισή σελήνη μας χαμογελά από ψηλά στον ουρανό. Ο ωκεανός αστράφτει μεγαλόπρεπος, κάτω από το φως της.

Κάθε τρεις ώρες αδειάζουμε τα νερά από την πλώρη, τώρα που το κύμα έρχεται πιο πρίμα η κατάσταση έχει βελτιωθεί αισθητά. Ο καπετάνιος μου ανησυχεί μήπως διαρροή βρίσκεται στην μεταλλική πλακέτα στην βάση του furling της genoa. Τρώμε λίγα τσιπς, είμαστε  πολύ κουρασμένοι ακόμη και για φαΐ.

Τρίτη 10 Μαΐου 2022

Πλέουμε φανταστικά με ταχύτητα 7-7,5 kts,  τον άνεμο από τις 110º, στεγνοί από κύματα.  Ο άξονας σφυράει με τον γνωστό απόκοσμο ήχο του κι ο καπετάνιος μου  τον ανοίγει  για έλεγχο.  Η λαστιχένια σφράγιση έχει υπερθερμανθεί, οπότε της βάζει  γράσο, την πιέζει να τραβήξει νερό και το σφύριγμα σταματά.  Ο κάθε καπετάνιος αποκτά με το σκάφος του μια σχέση πολύ  προσωπική, «το γινάτι το έπιασε και θέλει  το λουκουμάκι του» (σ.σ. Μίμης Φωτόπουλος Το σοφεράκι 1953) .  Κοιμόμαστε  εναλλάξ στο cockpit  Την ώρα της βάρδιας μου 3-5 πμ,  εντοπίζω μέσα στους ήχους του ανέμου, της θάλασσας, του σκάφους,  ένα ρυθμικό χτύπημα, έναν παλμό που. Ψάχνω για ώρα να το εντοπίσω κι ανησυχώ οτι  έχει ραγίσει η κολώνα της ανεμογεννήτριας. Ευτυχώς, όταν ξυπνάει ο Γιώργος με καθησυχάζει.

Venus- Jupiter- Mars Alignment

04.45 Μια ελάχιστη ανταύγεια  φως πορφυρό  σχίζει την σκοτεινή γραμμή του ορίζοντα. Η μεγαλειώδης ακολουθία των πλανητών Αφροδίτη – Διας- Άρης ανηφορίζει  λαμπρή στον ουρανό. Ζωή, τί δώρα δίνεις να βλέπουν τα μάτια των ανθρώπων! Ο άνεμος ησυχάζει, η ταχύτητα μας πέφτει στους 4 κts. Ανάβω τη μηχανή, δίνω στροφές και παίρνουμε ταχύτητα 6,5 kts. Ελέγχω τα πανιά, όλα καλά.  Αν συνεχίσουμε έτσι,  ίσως προλάβουμε να φτάσουμε αύριο πριν σκοτεινιάσει!

05.55 Απέχουμε  220 ΝΜ  από την είσοδο του Havannah canal και 17 ΝΜ από το υποθαλάσσιο ηφαίστειο  του Vanuatu και τα υποθαλάσσια δίδυμα βουνά.

10.00 Άνεμος ανατολικός, νοτιοανατολικός 20 kts από δευτερόπριμα και η πλεύση μας έστρωσε. Έπεσαν άραγε  τα κύματα ή συνηθίσαμε?  Ο καπετάνιος μου ανάβει την μηχανή για να κρατήσουμε ταχύτητα. Παίρνουμε τα μηνύματα από το Iridium, η φίλη μας Βάσω, που παρακολουθεί στενά το ταξίδι μας από χρόνια  μέσω Marine Traffic , και μας επισκέπτεται συχνά,  έστειλε  ένα σύντομο, περιεκτικό και ακριβές δελτίο καιρού. “Αν δεν ήσουν ήδη επιστήμων, θα έπρεπε να γίνεις “, της απαντά ο καπετάνιος μου.  .  Τακτοποιώ το εσωτερικό του Φιλίζι που για δυο μέρες θύμιζε  πεδίο μάχης, τακτοποιώ τα πράγματα  που έπεσαν από το γέρσιμο, μαζεύω. Πλένομαι, φοράω καθαρά ρούχα και  πάω στην κουζίνα, όπου φτιάχνω δυο μεγάλα πιάτα σαλάτα. Πρέπει να φάμε όλα μας τα φρέσκα τρόφιμα τώρα που μπορούμε. Μόλις  φτάσουμε στην Νουμέα (πρωτεύουσα και λιμάνι εισόδου στην Νέα Καληδονία) το biosecurity  θα  πάρει όλα τα λαχανικά μας για πέταμα.

11.00 Συμπληρώθηκαν 72 ώρες ταξίδι. Το 3^ο εικοσιτετράωρο διανύσαμε 155 ναυτικά μίλια με μέσο όρο ταχύτητας 6,5 κόμβους!

Ώρες ύπνου Γιώργος 6-8μμ Καρίνα  8-10μμ, Γ. 10-12μμ Κ. 12-3πμ Γ. 3-5.30πμ.

13.00 Ο άνεμος δυναμώνει, engine off! Έχουμε αντίθετο ρεύμα 1-1,5 κόμβο με  S.O.G speed6,5  και boat speed 7,5 – 8,0 kts!  Ξαπλώνω μα δεν με παίρνει ύπνος. Σηκώνομαι και φτιάχνω δυο σούπερ  σάντουιτς με την υπόλοιπη σαλάτα και τσιπς – Yummy!. Μένουν ακόμα 151 νμ ως το πέρασμα του Havannah canal. Αυτό το άνοιγμα στα νοτιο – ανατολικά του κοραλλιογενούς υφάλου (barrier reef) που περικλείει ολόκληρο το κεντρικό νησί της Νέας Καληδονίας,  έχει πολύ κακή φήμη, δυνατό  ρεύμα, ρουφήχτρες, κύματα κάθετα και κοφτά, φαινόμενα πολύ επικίνδυνα για τα σκάφη.  Αν δεν περάσουμε την σωστή στιγμή μπορεί να μπλέξουμε  άσχημα. Όμως, ποια ακριβώς είναι η σωστή στιγμή? Όσο ξέρουμε από την  εμπειρία  μας, πχ από το πέρασμα μας από το Tiputa pass στην Fakarava (ατόλη των  Tuamotus, στην Γαλλική Πολυνησία), η καλύτερη ώρα είναι το “slack water”, η φάση ανάμεσα στο ανέβασμα και στο κατέβασμα της παλίρροιας και φυσικά όταν υπάρχει καλό φως για να βλέπουμε πού πηγαίνουμε.

21.00 Βάρδια τρίωρη, παρέα με το φεγγάρι. Ο άνεμος αυξομειώνεται  και  κάνει κόλπα για να με κρατά alert. Ο καπετάνιος μου κοιμάται στο cockpit  και το Φιλίζι   κάνει  νυχτερινή  πλεύση  με 6 kts. Στις 23.00 που ο Γιώργος ξυπνάει, ετοιμάζω ζεστή σούπα σπαράγγια, τρώμε και πέφτω να κοιμηθώ

Τετάρτη 11 Μαΐου 2022

00.00. Άνεμος ανατολικός – νοτιοανατολικός 30 κόμβοι και το ρεύμα – επιτέλους – μαζί  μας. Με επιμονή, επιμονή  κι απόλυτη συγκέντρωση, το αστέρι μου, ο καπετάνιος τριμάρει τα πανιά και την Hydrovane ώσπου τα φέρνει σε απόλυτη ισορροπία. Κάτω από έναν  ουρανό ολοκάθαρο, κεντημένο με  άπειρα άστρα κι αστερισμούς, το Φιλίζι κάνει πλεύση συναρπαστική με ταχύτητες, 8-9-10 kts, σαν να βρίσκεται μέσα σε ποτάμι.

02.30 Land Ho! Ο ορίζοντας φωτίζεται, είναι τα φώτα του νησιού Mare,  του νοτιότερου από τα  νησιά  Loyaute, στα ανατολικά της Νέας Καληδονίας. Μακάρι να γινόταν να σταματήσουμε τώρα που περνάμε δίπλα τους, μα δυστυχώς δεν επιτρέπεται. Η είσοδος στην χώρα γίνεται μόνο στην Νουμέα.

03.00 Ξυπνάω, ανοίγω τα μάτια και μένω έκθαμβη. Βρίσκομαι στο Φιλίζι ή σε σκάφος VolvoOcean Race?  Το Φιλίζι  πετάει πάνω από τα ασημένια κύματα κι ο καπετάνιος μου φωτεινός, γελαστός, όρθιος  στο τιμόνι σε μια  κατάσταση  θαυμασμού – απόλαυσης και  υπερέντασης. Πιάνω  το κλειδί του  ιμάντα μου στο backstay,  δίπλα του και  μένω να παρακολουθώ την πλεύση. Λατρεμένο Φιλιζάκι! Ζούμε μεγάλες στιγμές!

04.00 Μας τύλιξε ένα τεράστιο μαύρο σύννεφο, τα άστρα χάθηκαν. Ο  άνεμος αλλάζει συνεχώς κατευθύνσεις και για λίγα λεπτά χάνουμε  τον προσανατολισμό μας. Το Φιλίζι σταματάει, ανάβουμε την μηχανή κι ευτυχώς  τα πανιά μας είναι καλά μουδαρισμένα. Μετά από 20’ αρχίζει ξανά να φυσάει.  Φτιάχνω ένα φλυτζάνι ευωδιαστό καφέ και αναλαμβάνω βάρδια

05.20 Ο ήλιος ανατέλλει πίσω από  βαριά σύννεφα. Ο καπετάνιος μου κατεβαίνει κάτω να κοιμηθεί.  Άνεμος 18-25 kts, η ταχύτητα μας 6,5 kts και μένουν ακόμη 52 ΝΜ για το waypoint  στο Havannah pass.

08.00 Βάζουμε  τα ρολόγια μας μία  ώρα πίσω. Γιουπι! Κερδίσαμε μια ώρα!!

09.00  Ακόμα 40 ΝΜ ως το Havannah pass, από ότι φαίνεται θα καταφέρουμε να περάσουμε με καλό φως και μάλλον στη σωστή ώρα. Ξαφνικά, ακούγεται ένας ήχος εκκωφαντικός! Ένα lear jet περνά με χίλια πίσω μας, ξυστά πάνω από τη θάλασσα. Μετά από δευτερόλεπτα ακούμε  μια ανδρική φωνή στο VHF

-«Filizi Filizi εδώ  MRCC Noumea (κέντρο συντονισμού και διάσωσης της Νουμεά). Μας ρωτά αν έχουμε οποιοδήποτε πρόβλημα, πόσοι βρισκόμαστε στο σκάφος, τον προορισμό μας και την ώρα άφιξης στην Νουμέα. Του απαντάμε, όλα καλά και μας εύχεται καλή συνέχεια!

09.30 –«Κοίτα μωρό μου!!»Το μεγάλο νησί της Νέας Καληδονίας εμφανίζεται σαν γαλάζιο σύννεφο στο βάθος του ορίζοντα, πόσο όμορφο θέαμα! Ο άνεμος  έχει δυναμώσει, το Φιλίζι πετάει πάνω από τα κύματα  με 7-9 kts.  Σαν να  έχουμε foils !!

12.00 Μουδάρουμε τα πανιά και πλησιάζουμε  το πέρασμα του εξωτερικού υφάλου. Είμαστε πολύ χαρούμενοι, φτάσαμε γρηγορότερα από την πιο αισιόδοξη προσδοκία μας! Αυτή την ώρα η παλίρροια ανεβαίνει μα καθώς το φεγγάρι είναι ακόμη  σε φάση ¼, η αυξομείωση της παλίρροιας δεν είναι πολύ μεγάλη. Με συνθήκες εξαιρετικές,  ορατότητα τέλεια και  ευνοϊκό ρεύμα, διασχίζουμε το πέρασμα της λιμνοθάλασσας της Νέας Καληδονίας. Κάποιοι άλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί. Το ναυαγισμένο καράβι που ασπρίζει  δίπλα, πάνω στον ύφαλο, είναι φριχτή υπενθύμιση ότι στη θάλασσα όλα είναι ρευστά.

16.30 Με την genoa ολόκληρη και τη μαΐστρα μαζεμένη, συνεχίζουμε  την πλεύση μας ανάμεσα σε νησάκια και υφάλους για ακόμη 40 ναυτικά μίλια  ως την Noumea, στην δυτική πλευρά του νησιού.  Η φύση γύρω μας παράξενη, εξωτική, χώμα χρώμα βαθύ κόκκινο και  παράξενα κωνοφόρα δέντρα. Το νησί είναι τεράστιο. Ανεβαίνω στο κατάρτι και περνάω καινούργια σχοινιά για τα courtesy flags. Σηκώνουμε την κίτρινη σημαία καραντίνας και την σημαία της Γαλλίας. Μαγειρεύω μακριά φασόλια με curry και ρύζι, μας αξίζει ένα ζεστό αληθινό γεύμα.

18.30 Με δυνατό αντίθετο ρεύμα και τη μηχανή στο full, διανύουμε τα τελευταία δυο μίλια ώς το αγκυροβόλιο καραντίνας, του λιμανιού Port Moselle της Νουμέα, με την καθοδήγηση του φίλου μας Stephane από το sy Olena, που έρχεται με τη βάρκα του να μας προϋπαντήσει. Φυσάει πολύ κι ο άνεμος είναι δροσερός. Λογικό, από τις 17º νότια των Φίτζι ήρθαμε  στις 22º νότια, μάλλον θα χρειαστούμε κουβέρτα απόψε

19.00 Ρίχνουμε άγκυρα κι αγκαλιαζόμαστε χαρούμενοι. Φτάσαμε στη Νέα Καληδονία! Ο Stephane έρχεται κοντά και μας δίνει μια baguette  και ένα πακέτο νόστιμο τυρί brie κι εμείς τα τιμούμε δεόντως!

Πέμπτη 12 Μαΐου 2022

22º16’S  166º26’ E Noumea, Nouvelle Calédonie

08.00 Ξεκούραστοι, μετά από δώδεκα ώρες ολόκληρες ώρες συνεχούς βαθύ ύπνου (με ελαφριά κουβερτα)  στο αγκυροβόλιο της καραντίνας,  κατευθυνόμαστε προς την μαρίνα PortMoselle. Δένουμε το Φιλίζι στην πλωτή προβλήτα με σχήμα Τ,  στην θέση Α22 και πηγαίνουμε στο γραφείο για τις διατυπώσει του Clearance.

Είμαστε ενθουσιασμένοι. Σήμερα  ξεκινά μια καινούργια περιπέτεια για εμάς και  το Φιλίζι!