Τρίτη 13 Απριλίου, 2021
Blue Lagoon. Nanuya Lailai, Yasawa islands, Fiji
Μετά από πέντε ημέρες στο Blue Lagoon, στο αγκυροβόλιο του νησιού Nanuya Lailai, βιράρουμε και αποπλέουμε με προορισμό το νησί Yasawa, το βορειότερο από τα νησιά που έχει δώσει το όνομά του σε ολόκληρο τον Δυτικό Τομέα.
Παίρνουμε πορεία βόρεια, τα πανιά για σφιχτά όρτσα με άνεμο ανατολικό – βορειοανατολικό 15 κόμβους. Δεκαπέντε ναυτικά μίλια με απόλυτη προσήλωση στην διόπτευση, στον χάρτη Navionic και στο Google maps, θάλασσα είναι γεμάτη με υφάλους και ρηχά – πολύ επικίνδυνα νερά.
14:00 Διασχίζουμε το Tamasua passage και πάμε να φουντάρουμε κοντά στο νησάκι Sawa-i-Lau, γνωστό για τις σπηλιές του
Sawa -i-Lau 16° 42΄ S 177° 34΄ E
16:00 Βάζουμε στην αδιάβροχη τσάντα κάμποσα γλυφιτζούρια & μπισκότα για κέρασμα & ένα πακέτο ρίζα kava προσφορά για το sevusevu, την τελετή σεβασμού στον αρχηγό του χωριού Φεύγουμε για το χωριό με τα “πλωτά” μας, ο Γιώργος με το καγιάκ & εγώ με το SUP, το καινούργιο μας που έχουμε αγαπήσει πολύ.
Φτάνοντας στην αμμουδιά μας υποδέχονται χαρούμενα παιδιά που γίνονται ακόμη πιο χαρούμενα όταν τους κερνάμε γλυφιτζούρια – οι Φιτζιανοί τα αγαπούν πολύ. Βρεθήκαμε ξανά τον Οκτώβριο του 2019 στο χωριό Nabukeru, προ Covid, όταν τα κρουαζιερόπλοια το επισκέπτονταν καθημερινά σχεδόν.
Οι ζημιές που έγιναν από τον κυκλώνα Yasa τον Δεκέμβριο του 2020, είναι πολύ εμφανείς. Το χωριό μοιάζει έρημο, παρατημένο και οι χωριανοί είναι βαρύθυμοι.
17:30 Μετά την τελετή του sevusevu κάνουμε μια μεγάλη βόλτα σ’ένα μονοπάτι μαζί με τον Sioni και μαζεύουμε breadfruit και καυτερά τσίλι
Επιστρέφουμε στο Φιλίζι. Η παλίρροια έχει ανέβει, η αμμουδιά που πριν 2 ώρες ένωνε το χωριό με το απέναντι νησάκι τώρα έχει χαθεί κάτω από το νερό.
Πλησιάζουμε στην απέναντι ακτή. Το τοπίο εδώ άγριο, συγκλονιστικό, απότομοι βράχοι από γκρίζο σχιστόλιθο που κατεβαίνουν ως μια συστάδα ψηλόλιγνα φοινικόδεντρα και μια στενή λωρίδα από χρυσή άμμο.
Ο ήλιος γέρνει. Μικροσκοπικά ψάρια πηδούν έξω ξανά και ξανά, μοιάζουν σαν ασημένια βροχή ή σαν εκατοντάδες βότσαλα από ασήμι που εξοστρακίζονται στην επιφάνεια του νερού, μαγικό θέαμα έτσι φωτισμένα από τις χρυσοκόκκινες ακτίνες του δειλινού. Τα λελέκια που στέκονται στις κορυφές των βράχων τρομάζουν και πετούν μακριά.Μια γιγάντια νυχτερίδα περνά πάνω μας, απίθανη εικόνα τα απλωμένα τα μαύρα φτερά της στο φόντο του ροζ ουρανού.
Το κουπί βυθίζεται στο νερό ένα ψάρι περνά από κάτω. Ακούγεται μια ανάσα, μια χελώνα αναδύθηκε για να αναπνεύσει
Η Αφροδίτη λάμπει, αργήσαμε.
Το κουπί βυθίζεται στο νερό ένα ψάρι περνά από κάτω. Ακούγεται μια ανάσα, μια χελώνα αναδύθηκε για να αναπνεύσει
Η Αφροδίτη λάμπει, αργήσαμε.
Κωπηλατούμε πίσω στο Φιλίζι
Γιωργο, Καρινα, γεια.
Σας ζηλεύω κατά το μισό, γιατί το 2000 συμμετείχα στο ARC, διαπλεοντας τον Ατλαντικό σε 18 ημέρες, με το σκάφος του Μαραγκουδακη προέδρου του ΠΟΙΑΘ. Μου λείπει ο Ειρηνικός. Σας παρακολουθώ και εύχομαι να το απολαύσετε τα μέγιστα.
Όταν γυρίσετε σας περιμένω στη Πάρο όπου ζω μόνιμα.
Εφέτος περιμένω και τον Στέλιο – γνωριζόμαστε χρονια.
Καλές πλεύσεις και Καλό Πάσχα.