Σαββατο 4 Φεβρουαρίου, 09.00 – Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 09.00
9:00 Ο άνεμος έχει πέσει 17-18 κόμβους και ο Γιώργος προτείνει να ξανανοίξουμε την μαίστρα. Από την ώρα που την μαζέψαμε χτες βράδυ μετά την δύση του φεγγαριού, ξανακερδίσαμε τα πέντε μίλια που είχαμε ξεφύγει από την πορεία, χάσαμε βέβαια ταχύτητα.
10.00 Ανοίγουμε το πανί και η κερδίζουμε ένα μίλι. Δυστυχώς ο άνεμος πέφτει, η μαίστρα κλέβει τον λιγοστό άνεμο από την τζένοα και το πανί χτυπιέται. Μετά από μισή ώρα μαζεύουμε πάλι την μαίστρα και πλέουμε με τζένοα μόνο. Αργά μεν αλλά χαλαρά και ήρεμα…   Ο ηλιος ειναι καυτος και τα συννεφα ελάχιστα!

11.30 Νωρις νωρις πεινασαμε και χωρις καθυστερηση ζεσταινω το χθεσινο σουφλέ που το ονειρευόμουν απο τα χαραματα. Μετα το φαγητό προσπαθω να κοιμηθω λιγο μα δεν τα καταφερνω, ουτε στην καμπινα ουτε στο κοκπιτ. Αντιθετα ο καλος μου με νικα με 45λεπτο power nap. Οταν ξυπνα ασχολουμαστε με το δορυφορικο, στελνουμε μειλ και διαβαζουμε τα νεα για τον Donald Trumpb απο το πρακτορειο Reuters. Τεχνολογια!!

17:00 Εχουμε αραξει και κουβεντιαζουμε χαρουμενοι για την Κολομβια όταν αντιλαμβανομαστε εναν κτυπο, καθε που το σκαφος γερνει δεξια. Κανουμε διαφορες υποθεσεις: ισως κουνιεται το καγιακ και χτυπαει στην κολωνα του ρανταρ, ισως τα ποδηλατα κατω στην καμπινα, ισως κατι έχει φυγει απο την τρυπα μεσα σπο το λαζαρεττο και μπηκε στην δεξια ακρη της πρυμνης….Με τεντωμενα αυτια, ψαχνουμε την αιτία, ψαχνω στην αποθηκη (cabin3) , χωνομαι η μιση μεσα στο λαζαρεττο και τελικα μετα απο μισή ώρα ανακαλυπτουμε την αιτια. Η κολώνα του ραντάρ  κουνιέται, έχει κάπως χαλαρώσει. Δεν μπορούμε να εντοπίσουμε ακριβώς  το πρόβλημα, ούτε λυση μπορούμε να δώσουμε εν πλώ.

17:00 Ο Γιωργος παιρνει δυο σχοινια, δένει την κολωνα κανοντας αντιστηριξη – οπως τα συρματοσχοινα στηριζουν το κατάρτι. Η λύση φαίνεται να βοηθαει. Ολα αυτα τα δεσιματα γίνονται στην ακρη της πρυμνης και τον παρακολουθω με αγωνια μην και πεσει στην θαλασσα.

18:00 Ο ηλιος βυθιζεται μεσα στην θαλασσα της Καραιβικης και πανεμορφος, στο χρωμα του πορτοκαλιου και όλος ο οριζοντας βαφεται πορτοκαλι όμως το βλεπουμε με την ακρη του ματιου μας αφού προεχει να προστατέψουμε την ζημια!!
22.00 Το δελτίο καιρού έχει δώσει πολύ δυνατο ανεμο για απόψε, η βραδια ομως εξελισεται γλυκειά,  μια νυχτα σπάνιας ομορφιάς, πλέοντας στα ασημένια νερά της απεραντης θάλασσας.
Μέσα μου βέβαια ανησυχώ για την κολωνα αλλά και ο Γιωργος ανησυχει για τα τεραστια κυματα που πραγματικα ερχονται ορμητικα απο πριμα και ενω μοιαζει βεβαιο οτι θα χτυπησουν το Φιλιζι, συνηθως του δινουν μια δυνατη σπρωξια και το σηκωνουν ψηλα. Λέω συνηθως, γιατι καποια ειναι πιο ορμητικα και τότε ο αυτοματος Stubby χάνει τον μπούσουλα (μπουσουλας = πυξιδα).
Ο δυνατος ανεμος των 35 κομβων δεν ηρθε ευτυχώς, μονο για καποιες στιγμες ο φαινομενος ανεμος ( apparent wind) ανεβηκε στα 22 kts  και προφανώς ο πραγματικός άνεμος θα είναι παραπάνω. Το Φιλιζι κανει σερφ πανω σε μεγαλα, μακρια κυματα που μου θυμιζουν τον αποπλου απ’το Γιβραλταρ.
Χαλαρη αργη πορεια με genoa και μηχανη βοηθητικη ανεμος 12 κομβοι
Πεμπτο 24 ωρο :  120 ΝΜ (μόνο)
Ωρες υπνου: Γιωργος 3,5
Καρινα: 2,5
Τα κύματα ειναι απιστευτα αποψε, σπαζουνν τεραστια γύρω μας σκορπωντας αφρους που λαπουν στο φεγγαροφωτο.  Δεν θα ξεχασω ποτε τούτη την νύχτα, αυτη την μεγαλοπρεπή πλευση πανω στην, λουσμενη στο φεγγαροφωτο,  θάλασσα της Καραιβικής.  Πισω απο την μαγικη εμπειρια, ανησυχω για την κολωνα του ρανταρ και εχω τα αυτια μου τεντωμένα, μηπως ακουσω καποιο χτυπο, ενα σπασιμο, ομως τιποτα, ευτυχως.
Τα κυματα μας σπρωχνουν ασταματητα, το ενα μετα το άλλο, σκορπωντας αφρους  και προσπαθω να τα κοιταζω χωρις φόβο.  Τα κυματα μας σπρωχνουν και το Φιλιζι γερνει με χαρη και τα καβαλαει ατρομητο. Αυτο ειναι αρμονία, σκεφτομαι. Καποιες στιγμες, οταν καποιο  κυμα ειναι πολυ μεγαλο, ο Stubby Vanr ( αυτοματος) χανει τον μπουσουλα ( μπουσουλας:πυξιδα) και το Φιλθζι κάνει δεξια να ορτσαρει κοντρα στον άνεμο. Βάζω τα χέρια στο τιμονι, ετοιμη να στριψω αν χρειαστει. Ομως ο καλος μου ο Stubby τα καταφερνει και ξαναπαιρνουμε πορεια.
01.00 Κοιμομαστε στο κοκπιτ με βαρδιες παιζοντας δυνατη μουσικη στα ηχεια.
02.00 Το φεγγαρι δυει και τωρα εχουμε  τα αστερια παρεα μας. Ο αστερισμος του Σκορπιου κυριαρχει στον ουρανο, μαζι και ο όμορφος Οριων. Διακρινω για πρωτη φορα τον αστερισμο Carina διπλα στον Σταυρο του Νοτου και τους Διδυμους .
Μια δυνατη σπηλιαδα ερχεται και ο Γιωργος ανασηκωνεται
-“Παμε πολύ γρηγορα;” ρωτα μισοξυπνιος
-“Παμε με 6,5 kts μην ανησυχεις. Ξεκουρασου”  του λεω και ξαπλωνει ξανα.
Πολλες φορες  εχω σκεφτει  τους φιλους μου να κοιμουνται στα αναπαυτικα τους κρεββατια, τις νυχτες οταν κανω βαρδια και παλευω να κρατηθω ξυπνια. Ετσι και αποψε,  μονο που θα ηθελα να μπορουσαν να ηταν εδω, μαζι μου, να μοιραζομαστε της απεραντη ομορφια αυτης της νυχτας, πλεοντας 100 περιπου ναυτικα μιλια απο την Santa Marta της Κολομβιας….